Krom
Vandaag deed ik weer eens even wat in de tuin, vooral gras maaien natuurlijk, dat gaat weer nu de boel wat opdroogt. Daar ben je dan zomaar een uur zoet mee en dan is enkel het gras nog maar gemaaid en tijdens het maaien zie je dan van alles wat eigenlijk ook zou moeten gebeuren want de boel groeit rustig verder ook al is het veel te koud. Behalve het graszaad dat ik een paar weken geleden zaaide dan.
Het wordt weer mooi, hier en daar en overal.
Natuurlijk ga ik de tuin missen. Zo vertrouwd, zo vrij, zo rustig, zo genoten als ik hier heb!
Maar het wordt gewoon teveel allemaal. Als Joop het nu ook nog leuk zou vinden en we samen alles konden doen... maar dan nog is het gewoon verstandiger nu de grote stap te maken.
Want ze doen best pijn af en toe en ze zijn stijf, natuurlijk gaat het wel als je eenmaal weer bezig bent, dat is net als met je lijf.
Ik ben ook begonnen met dingen van de muur te halen, voorzichting aan zodat ik eraan wen, want zolang het niet verkocht is blijft ook dit ons huis, al zal het als we gaan verhuizen wel steeds leger en leger worden... het valt niet mee af en toe.
acht reacties
Zeker krijgen we iets moois terug Jeanne, met een klein reepje grond waar ik toch nog wat in kan wroeten en ruimte voor potten en ander gedoe
Goh Ria, wat heb jij een kromme vingers. Je hebt er hard mee gewerkt.
Even vragen wat dat voor prachtige bloemen zijn.
En meissie, nog even sterkte ermee.
straks geniet je van dat minituintje even goed hoor. en over een tijdje vraag je je af hoe je het uberhaupt hebt gedaan en kun je jezelf prijzen dat je op tijd de switch hebt gemaakt en niet was blijven doorgaan tot het allemaal echt niet meer kon en de boel uit onmacht zou verwaarlozen. ik blijf je bewonderen.
Natuurlijk zul je je tuin nog wel eens gaan missen, maar je maakt het jezelf wel een stuk gemakkelijker met deze stap. Wat zul je een tijd overhouden als je niet meer wekelijks het gras hoeft te maaien, om over alle overige tuinwerk maar te zwijgen. Dat wordt gewoon nog een stuk fijner wandelen volgend jaar, volgens mij. 
Afscheid nemen doet gewoon pijn en zoals jullie nu zitten tussen twee huizen in lijkt me dat nog moeilijker. Maar je krijgt er iets moois voor in de plaats toch?