Aan- en oppassen
Gelijk begonnen met het kastje uit te pakken vanmorgen. Het bovenste deel kan eraf en zo hebben we die naast elkaar op de kar geladen, goed vastgebonden en voorzichting naar de Bermweg gereden.
En nu staat het daar te pronken, of het ervoor gemaakt is, ons kastje past zich aan elke omgeving aan.
Daarna waste ik de voorkant van het huis eens, dat kon nu zonder dat het een slikbende werd. Ik deed het zoals onze moeders dat al deden met de ragebol, daarna goten zij het dan af met een steelpannetje en een emmer water, maar ik heb een slang, de moderne tijd heeft ook zijn voordelen. Niet dat het nu al zo superschoon is maar dat komt vanzelf in de loop der jaren, het schilderwerk lijkt toch ook nog nergens naar.
Daarna moesten we naar huis (Scharendijke) want Max moest rijden. Max is erg belangrijk ineens, veel belangrijker dan Douwe, al vind ik van niet. Maar goed, Max wint wèl.
Tijdens de rit wandelden Didi en ik weer terug naar Zonnemaire, een wandeling met tussenstops en gezellige praatjes. Eenmaal thuis, in Zonnemaire, bekeek ik de kastruimtes nog eens en waar wat zou moeten komen een mens is daar zomaar niet uit hoor.
Didi paste daarna voor het eerst op het huis toen wij even een wijntje gingn drinken bij de Smisse. Ze lag heerlijk op haar kussen te slapen toen we thuiskwamen, wat wil je ook na zo'n wandeling en het ruikt al bijna als thuis.
Koken, slapen en tv kijken nu weer hier in Scharendijke. We hebben nog twee messen en vorken en twee wijnglazen, wel heel veel borden nog, daar ga ik morgen maar eens verandering in brengen.
zeven reacties
zo, wat een drukke dag toch nog. Ik had dat ook met mijn kasten, die komen hier veel beter uit! Leuk is dat dan he.
Het ziet er schitterend uit. Fijn huis.
Ik moest nog even diep nadenken wie Max wel was, en dat ondanks de 10 minuten idolaat gejubel die de NOS eraan besteedde. Dat journaal bestaat binnenkort alleen nog maar uit sport en het koningshuis.
Het huis wordt steeds meer een thuis voor je. Je leest het in jouw teksten.
Ik ben benieuwd wanneer jullie er ook gaan slapen.
Met de kast op zijn nieuwe plekje aan het begin en de kleurrijke rolklaver aan het eind is het weer een feestelijk logje geworden. En dat mag ook wel, want het was met Max zijn onvoorstelbare overwinning ook hier even feest vandaag.