Timmermansbloed
Mijn idee was om een plankje op het wijnrek te leggen zodat de tap er bovenop kon staan en nu gebruikte ik daar de laatste week een snijpankje voor maar dat lag niet stevig, dat kon schuiven en dat vond ik niet veilig.
Nu hadden we op Scharendijke een oud papier bak, ooit eens gevuld gekregen als kerstpaket, erg handig want daar verzamelde ik het oud papier in de kamer en als hij vol was bracht ik de boel naar de bak op het dorp.
Hier komt de muziek af en toe het oud papier nog ophalen en zodoende nemen we het elke dag even mee in een loopje naar de garage en daar gaat het gelijk in een leeg wijndoosje zodat we het makkelijk buiten kunnen zetten.
Nu had ik dat oud papierkratje van Scharendijke laatst helemaal uit elkaar geslagen en al veel spijkertjes eruit gehaald, ik vind houtjes weggooien altijd zonde eigenlijk en dus lagen ze gewoon te wachten in de garage.
Ik paste eens of het ging en je zult het niet geloven, maar precies genoeg als je het zo wilt maken lukt het niet. Netjes op lengte gezaagd, geschuurd en de mooie grenen latjes liggen of ze er al jaren liggen en ze ruiken ook nog zo lekker, ik krijg bijna heimwee.
Vanmiddag hadden we al gewandeld en gezien dat er ergens nog aardappels gerooid werden. Ik had al een doosje maar toch nog maar wat erbij gehaald, voorlopig aardappels zat, donker en koel, goed geventileerd in de garage, ik ben benieuwd hoe lang ze goed blijven.
Oh ja en de verklaring van de titel spreekt voor zich hè, kleindochter van de one en only Jan Prince, wagenmaker te Serooskerke, waar ik ooit in de werkplaats van de afvalhoutjes een poppenkast fabriceerde, heerlijk vond ik dat.
Timmermansbloed, breibloed, wandelbloed en nog veel meer bloed!! ;))