Onverwacht
Het was een rare dag vandaag. Hij begon al met het overlijden van een oud dorpsgenoot uit Scharendijke dat niemand aan zag komen, nog midden in het leven en dan opeens houdt het op en dat zit dan natuurlijk de rest van de dag in je hoofd. Sterkte voor de nabestaanden.
Het leven is onvoorspelbaar.
Regenachtig, grijs en koud. Ik heb mijn bipsenjas maar naar beneden gehaald en wanten, lekker warm.
Joop is er weer op uit, die zit ergens in het land alweer uit te buiken want het eten was vroeg begreep ik. Wel makkelijk zo die zaterdagen dat ik alleen voor mezelf een stokbroodje hoef te bakken...
Ik heb lekker gewandeld en de rest van de middag zitten kleuren waarbij mijn gedachten afdwaalden of er juist helemaal niet waren.
Die poezen hebben geen idee wat ze hier teweeg brengen.
Eergisteren zat Didi vanaf buiten naar binnen te kijken, ik was aan het stofzuigen en daar houdt ze niet van. Achter haar rug liep er een poes over de schutting en dat zag ze in het raam van de deur, dus voor haar liep de poes eigenlijk binnen. Nou dat was best eng hoor en het eerste wat ze deed was naar de trap lopen en naar boven kijken want daar zat hij volgens haar.
Zo’n mededeling breng je toch altijd even van je stuk, en sleep je de rest van de dag ongewild met je mee. Mooi dat er dan af en toe een poes voor handen is om een glimlach tevoorschijn te toveren …