Schaatspret
Bijna elke ochtend kom ik er voorbij op mijn ochtendrondje, het is een schilderachtig plekje.
Vroeger schaatsten we er. 'De kreeke bie Delst is dicht' werd er geroepen op school en een paar dagen later klonk het, 'mun kunne op de kreeke!' Dan kwamen de schaatsen tevoorschijn en fietsten we na schooltijd naar die kreek om te schaatsen tot 's avonds als het donker werd.
Voor mijn gevoel was hij toen ook veel groter en ik weet niet meer welke winters het waren maar toch wel een paar veel plezier gehad daar.
Mijn vriendin en ik 'reden over', de handen gekruist voor en met grote bochten en de benen zwaaiend van links naar rechts, wij konden dat goed.
Hier zaten we al op de middelbare school, ik denk dat we een jaar of veertien waren.
Deze winter heb ik niemand zien schaatsen hier, het ijs was gewoon nog niet dik genoeg, als er al ijs was tenminste, maar ik denk ook niet dat dat hier nog gebeurt, waar dan wel weet ik ook niet...
zes reacties
Leuk die oude foto en je herinneringen aan de schaatspret vroeger.
Hier kon zowel vorige week als deze week een paar dagen geschaatst worden op het ijs op ondergelopen land. Sloten, vaarten, kanalen en meren hebben nog amper ijs gezien. Maar ja, ècht winter is het ook nauwelijks geweest natuurlijk. Helaas …
In Hoorn (vlakbij ons) wordt wel geschaatst op natuurijsj, maar of het zo veilig is…? Leuk die herinneringen en die foto.
Leuk die oude foto. Hier ook nergens iemand zien schaatsen. Ik denk dat het in Zeeland nergens gebeurt is.
Ja, ik heb schaatsen geleerd op de vijver in het Sterrebos, en later pas snapte ik dat dat veels te klein is om lekker voluit te kunnen schaatsen. Herinneringen veranderen.
Mooie herinneringen en wat een leuke foto van jou en Suus!
Maar hier hebben ze deze winter ook niet geschaatst.
De laatste strenge winter dat ze hier geschaatst hebben is een jaar of zes,zeven geleden.