Nekslag
Het was mooi weer vanmorgen en we besloten om op Scharendijke nog eens e.e.a. op te gaan ruimen, vooral in de blokhut stonden nog veel spullen waarvan ik dacht dat nieuwe kopers ze misschien zouden kunnen gebruiken, spullen van de verhuizing van Miriam en dingen die eigenlijk niet mochten.
Vorig jaar hebben we nog geprobeerd een gastenverblijfsvergunning aan te vragen voor de blokhut, maar dat werd afgewezen. Achteraf logisch maar goed, we hebben het geprobeerd.
En nu was de gemeente op eigen houtje wezen kijken hoe het ervoor stond, ze waren daarvoor maar over het hek heen geklommen zonder ons in te lichten en aan de hand daarvan kregen wij een brief van drie kantjes van wat er allemaal nog moest gebeuren. Drie kantjes vol over eigenlijk niets, de helft is al gedaan en kopers zijn er alleen maar blij om. De advertentie bij de makelaar is inmiddels aangepast, want denk maar dat ze het in de gaten houden.
Keukenblokje eruit en de andere keukenspullen ook gelijk maar opgeladen op het op z'n laatste benen lopende karretje. We waren nog maar net onderweg toen er een wiel afliep, oorzaak van het uit zichzelf in de sloot rijden van een tijdje geleden, ik heb geen zin het op te zoeken, maar dat gebeurde dus en dat was de nekslag.
Daar stonden we met onze wagen volgeladen op een niet meer te repareren kar.
Gelukkig konden we van iemand uit de buurt een kar gebruiken, de boel overladen en het spul wegbrengen, ons eigen karretje in de berm achterlatend.
Op de terugweg 'Koos' gebeld wiens telefoonnummer we bij de oud ijzerboer kregen en toen we de kar teruggebracht hadden stond hij er al ons karretje op te laden. Ik kon nog net wat foto's maken.
Want het klinkt misschien gek, maar dit doet, bij mij tenminste, meer pijn dan de Spit. We hebben het ooit gekocht voor 250 GULDEN, maar we hebben er zo ontzettend veel mee versjouwd. Dus vandaag onverwacht nog een tijdperk afgesloten, nu hebben we een trekhaak maar geen kar meer. Er moeten nog wat dingen weggebracht dus karbezitters mogen zich melden, ooit houdt ook dit op. Het leven wordt steeds simpeler als je ouder wordt.
Afgelopen nacht had ik al geen oog dichtgedaan, voor mijn gevoel dan hè, Joop had me nog horen snurken zei hij, maar dan gaat zo'n dag niet ongemerkt voorbij, ik ben versleten.
dertien reacties
Natuurlijk is het spijtig, een tijdperk wordt afgesloten, maar hij is wel goed gebruikt! Mijn leven is prima zo, lekker simpel, dat ligt me wel.
Hè gossie, wat een pech. Het moet nu gauw afgelopen zijn met al dat gedoe en die gemeente is nu ook op zijn zachtst gezegd niet erg beleef, zeg!
Ja, dat kan behoorlijk ingrijpen zo’n dag. En dan lig je wakker en te draaien. Maar gelukkig slapen we ook altijd een beetje.
Jemig, daar sta je dan met drie wielen. Gelukkig kwam er snel hulp. Eigenlijk is het het allerbeste om maar niet veel te bezitten en als je toch wat nodig hebt het maar te huren of te lenen. Heb je er verder geen zorgen over ook.
Een heleboel jonge mensen willen geen spullen meer, ze willen belevenissen. Nou, die hebben jullie in ieder geval nog wel hahahaha
Ach ik weet nog dat jullie die blokhut bouwden en helemaal mooi inrichtten voor gasten, dat lijkt nog maar zo kort geleden. En nu moet het weer leeg, je krijgt zo je dagen wel gevuld he. Nu dat huis nog verkopen, dan ben je echt vrij.
Ach, een kar kun je nog altijd huren… Maar het ruimt wel op op die manier.