Geduld
Ik kan dan wel lopen mokken dat ik er een beetje klaar mee ben, zoals gisteren, maar daar schiet ik natuurlijk niets mee op. Ik zal het ermee moeten doen tot ze helemaal opgeknapt is en dat gebeurt echt hoor daar maak ik me helemaal niet ongerust om, het duurt alleen even.
Geduld is wel een schone zaak, maar ik heb er nu eenmaal weinig van en ik hou ook niet van ziek. Even mag als het niet anders kan, maar dan moet het maar weer over zijn.
De kinderen mochten vroeger ook nooit ziek zijn, van die flauwekuldingetjes dat andere moeders zeggen, 'blijf maar lekker een dagje thuis hoor schatje', dat deed ik zelden. Hup naar school, dan gaat het wel weer over.
Gelukkig scheen de zon vandaag. Joop ging wandelen in 'de Zak' en ik verpotte eens een paar rozen. Eentje naar een grotere pot en eentje uit de schaduw achter de schutting naar een pot in de zon in speciale rozengrond, dat moet goed gaan toch?
De natuur wordt wakker en dat is overal te zien en te horen, zels hier in mijn ieniemienie tuintje valt genoeg te beleven en dat wordt natuurlijk steeds meer.
Vorig jaar op deze dag werd de keuken bezorgd
Mijn moede zei vroeger tegen mij, ga het eerst maar proberen en als het niet wil kom je maar thuis en dat heb ik ook weer doorgegeven aan mijn kinderen. Niet piepen, daar schiet je niets mee op. Heeft wel tot gevolg dat je soms iets te hard voor jezelf bent. Zo heb ik die gekneusde ribben totaal onderschat.