Omdat het kan
Toch nog maar een trui over mijn shirt aangedaan op mijn ochtendwandelingetje wat natuurlijk veel te warm was, uitdoen was geen optie zo ongewassen nog en zo uit bed, dat lijkt mèt trui net iets aangekleder 'zakmazaage'.
Eenmaal gewassen en aangekleed besloot ik weer eens de bus te pakken, de thee was op en een middagwandeling in de warmte zou er toch ook niet van komen. Terwijl ik op de bus stond te wachten bekeek ik mijn OV kaart eens, je moet toch wat tijdens het wachten en zag dat hij maar tot afgelopen januari geldig was. Ik besloot gewoon maar in te stappen en te kijken wat er zou gebeuren. 'Saldotekort' zei de chauffeur, 'oh nee' zei ik, 'niet meer geldig...'. Toevallig had ik wat geld op zak, dat is echt altijd een drama bij mij, dus ik kon gewoon betalen.
Thee gekocht, waar mijn bankpasje het ook al niet deed, heel vervelend vind ik altijd, maar ik mocht het nog een keer proberen en toen deed hij het wel. Pfew! Het ligt ook weleens aan de aparaten hoor.
Ik ging op weg naar een ijsje, 'Ria ben jij dat', hoorde ik achter me en toen werd het koffie, ook lekker! En zo gezellig dat we er nog een wijntje achteraan deden, gewoon omdat het kan.
Didi vond het ook prima, lekker in de schaduw met dit uitzicht waar af en toe best wat leuks qua hond voorbij liep.
En omdat ze toch onze kant op moest konden we fijn meerijden naar huis, waar Joop na gedane arbeid ook net onder de parasol was gekropen.
Dat klinkt heel gezellig Ra met die voor ons onbekende, voor jou gezellige kennis. En zo onverwacht, dat is helemaal leuk!