Lichaamstaal
De ochtendrondjes worden de laatste dagen onverwacht langer.
Honden kunnen niet praten maar ze kunnen wel degelijk duidelijk maken wat ze willen. Zo wil Didi de laatste dagen bij de Dijkhuisjes rechtdoor, dat houdt wel in dat het rondje toch wel een stukje langer wordt. En als ik dan wat later de Schapenweg in wil, gaat ze nog net niet staan stamppoten, 'ik wil rechtdoor! ik wil nu rechtdoor!'
Maar dan ben ik een keer baas natuurlijk, nog een paar kilometer erbij is me net iets teveel op de vroege morgen. Eens kijken wat er morgenochtend gebeurt, dan zorg ik wel dat ik eerst koffie en een boterham heb gehad, dan doen we dat stukje er ook nog bij.
Haha, die Didi. Ze leeft weer op; dat is een goed teken. En ja natuurlijk, eerst koffie, zeg.
Leuke foto van Didi.