Boel woei
Nieuwe week, nieuwe kansen voor iedereen die dat maar wil, er waait in elk geval een frisse wind.
Lekker wandelweer, dat wel en hoewel we elkaar zo uit de verte niet zo snel herkenden liepen we toch gezellig een stukje samen op, tot groot genoegen van Didi en ook van mij natuurlijk, want na elkaar na de middelbare school nog nauwelijks te hebben gezien hebben we best wat bij te praten.
We liepen naar Bommenede waar de orchideeën nu wel zowat uitgebloeid zijn en Didi lekker even kon zwemmen.
We hadden het ook nog over onze mooie 'Zeewse Taele', dat steeds minder mensen het spreken wat ik ook erg jammer vind. Zelf heb ik mijn steentje niet bij kunnen dragen want mijn kinderen hebben het nooit overgenomen wat ik altijd best jammer heb gevonden.
Dat komt denk ik ook door Joop die wel in Middelburg woonde maar waar bij hem thuis geen Zeeuws werd gesproken, mijn schoonvader verstond mij zogenaamd niet als ik iets plats zei en ook op de lagere school werd het niet meer gesproken.
zes reacties
Leuk Els. Ja het is nog niet echt verdwenen, mensen zouden zich meer bewust moeten zijn van het leuke en de geschiedenis ervan en dan misschien wel overdag gewoon netjes praten, maar ook om kunnen schakelen in het dialect.
Twee weken ergens anders wonen en geen Zeeuws meer kunnen kan er bij mij niet in.
Ik vind het ook leuk als jij een Zeeuws zinnetje aan een andere Zeeuwse schrijft. En tot mijn verbazing kom ik er nog uit ook.
Hier spreekt gewoon iedereen Limburgs… Behalve ik. Het is niet mijn tweede taal, ik versta ieder Limburgs dialect, maar spreek het helaas niet door mijn Friese afkomst.
ja, jammer dat de taal zo verdwijnt, het Gronings wordt ook steeds minder, hoewel ik het nog steeds dagelijks kan spreken.
Toch hoor ik hier nog best veel Zeeuws. Ook bij jongeren.