Gerust
Vroeg op vanmorgen want er was een bezoekje aan de dokter gepland. Ik loop al een paar jaar met pijn aan mijn bovenbeen, dan weer wel en dan weer niet, geen steken, geen bobbels, maar wel altijd in meer of mindere mate aanwezig op één plek en omdat er nog iets was deed ik maar een twee in één bezoekje.
Nooit geweten dat je in je bovenbeen ook slijmbeurzen hebt die ontstoken kunnen raken, want dat is waarschijnlijk de oorzaak en dat het zo lang duurt komt omdat ik geen rust neem, maar nu ik weet wat het is gaat het misschien vanzelf wel over, dat kan hoor, zeker bij mij.
Dat andere was ook niets, dus we leven gewoon vrolijk verder. Eigenlijk zou je verplicht per maand een keertje naar de dokter moeten, of er nog iets is en gewoon even een praatje, ik kom er tenminste altijd wel opgelucht vandaan.
Daarna een rondje door de polder. Alles begint te bloeien en het is mooi!
Vooral de aardappels en de papavers beginnen ook, het was een fijne wandeling, net ver genoeg want het werd best al warm.
Gisteravond kwam mijn leraar van de lagere school vragen of ik zin had met de collectebus van het Rode Kruis te lopen volgende week, iemand anders kon niet en toen moest hij aan mij denken, dat vind ik leuk en natuurlijk doe ik dat. Ook leuk om te zien waar iedereen woont, het zijn maar een paar straatjes.
Vanmiddag zaten we onder de parasol en hoewel er wel wat wind was hing hij er rustig bij.
negen reacties
Ik wist helemáál niet dat ik überhaupt ergens slijmbeurzen heb of is het had. Maar goed, het zal wel overgaan. Af en toe wat rust nemen. Dat doe je nu wel met kleuren, toch? Beterschap in ieder geval. En succes met de collecte.
Iedereen die bij mij met een collectebus komt krijgt standaard een euro. Tenzij er doelen bijzijn waar ik expliciet meer aan geef. Een collectant gaat nooit met lege handen weg.
Iedere maand naar de dokter voor een portie opluchting, dat ziet je verzekering vast heel erg zitten 
Hier was het een prachtige dag, en nu is het een prachtige avond! Zo smaken ze naar meer. Succes met collecteren en kijken hoe iedereen woont.
Ik kom alleen bij de dokter voor controle. Dat is een keer in de zoveel tijd, en dat vind ik genoeg.
Het doet me deugd te lezen dat het leven in Zeeland met hooguit een pijntje hier en een kwaaltje daar rustig wat door kabbelt.
Ik zou het graag eens een tijdje zonder doktoren kunnen stellen, of dat ook gaat lukken, wacht ik nog even af, maar heel langzaam gaat lijkt het toch wel de goeie kant op te gaan.
Ik wacht meestal ook tot ik wat kwaaltjes opgespaard heb!
Als je bij mij aan de deur kwam met je bus kreeg je niks. Ik hou niet van dat gekeurd aan mijn deur. Ik geef aan de doelen waar ik iets mee heb en die ik 100% vertrouw. Maar als ze ondanks mijn stickers bij de bel toch aanbellen en ik daar naar wijs doen ze net of ik een grote krent ben! Nou, helegaar niet!