Rechttoe rechtaan
Zo, weer een nieuwe trui op de pennen van de wol die ik een tijdje geleden kreeg van een dorpsgenootje omdat ze er toch niets mee deed. Lekker dik, dat wordt een echte wintertrui, die hebben we voorlopig nog niet nodig.
Als ik de modellen voor komende winter eens bekijk, hebben we vooral wijde mouwen, tot vleermuismouwen aan toe, dat is niet praktisch, dat past in geen enkele jas, dus ik hou het maar gewoon bij rechttoe rechtaan dat lijkt me het best.
Verder is het de hele week al heerlijk wandelweer en dat doen we dan ook, het gaat goed. Wel aan de riem anders gaat ze lopen tutten en dat is vermoeiend, een beetje doorlopen is toch wel fijn.
Soms heb ik de illusie dat de deuk wat minder wordt, maar als ik dan weer eens een foto maak om te vergelijken zie ik toch weinig verschil. We zullen het ermee moeten doen.
zeven reacties
Vleermuismouwen? Jeetje, dat is echt erg retro. Ik heb eens een trui (gebreid door mijn breiwondermamma) gehad met vleermuismouwen. Het was een enig ding om te zien, maar in het gebruik super onhandig. Later heeft ze de mouwen weer ‘gewoon’ gemaakt.
Vleermuismouwen … die heb ik nog nooit gehad. Wel in de jaren 70 eens een broek met enorm wijde pijpen.
Met of zonder deuk, het blijft een schat van een hond.