Appeltje eitje
We waren weer gezellig even op de thee bij Heleen, ze had prachtige rode appeltjes in een kistje. 'Niet te eten' zei ze zelf toen ik er een hapje van nam, die was nog erg zuur, 'en zodra ze dat niet meer zijn zijn ze melig'.
De kleur is prachtig, ouderwetse sterappeltjes en als je ze toch niet opeet is het leuker om ze in de boom te laten hangen, maar ja dan vallen ze er weer uit, dus dan leg je ze in een kistje, ook leuk!
'Als je ze doorsnijdt zie je een prachtig sterretje', zei ze en eenmaal thuis probeerde ik dat eens uit natuurlijk. Nou bij mijn appeltje was nergens een sterretje te bekennen, gewoon een saai klokhuis... ik heb hem daarna toch maar opgegeten. En nu ik eens even google zie ik dat ik hem 'gewoon' overdwars door had moeten snijden... tsja...
Op onze ochtendwandeling nam ik weer een doosje eitjes van Dieneke mee, gisteren gebruikte ik de laatste voor een cake. Ik heb nog nooit zo'n gele cake gehad, volgens mij eten die kippen alleen gele bloemetjes.
Wij hebben ook tig van die appeltjes. Zien er geweldig uit, maar zo zuur als…….. Dus ook hier slechts decoratie.