15 jaar geleden
februari 2003
Ik heb net weer iemand mijn weblog adres gegeven en ik weet eigenlijk niet meer goed wie het nu al hebben. Ben best wel selectief wat dat betreft, geef het niet zomaar aan iedereen. Ik ga eens opschrijven wie het hebben, mocht je nu ook mijn adres hebben en je staat hier niet bij wil ik dat wel even weten natuurlijk. Mailen kan, reageren niet, dat wil ik toch ook nog eens hebben.
Gisteren van het GAK de mededeling gekregen dat Joop nu officieel afgekeurd is voor 80 tot 100% Hij mag dus nooit meer werken. Kan hij eindelijk uit gaan rusten van al die jaren dat hij zich helemaal uit de naad gewerkt heeft en eindelijk ook eens van het leven gaan genieten. Alleen maar dingen doen die hij leuk vindt. Hij heeft dus alleen maar zitten zuchten gisteren. Een last minder. Langzamerhand begint het een beetje door te dringen.
We willen natuurlijk niets liever dan hier blijven wonen en dat gaat ook zeker lukken
Nou nu hebben we toch weer iets leuks. Een kachel in het houthok, we kunnen nu dus echt voor de vogeltjes stoken.
Als ik niets zinnigs te vertellen heb kijk ik altijd eens even wat er zo'n tien jaar geleden aan de hand was, tegenwoordig kan ik zelfs al vijftien jaar terug en dat is soms best leuk. Het was niet makkelijk vijftien jaar terug. Afgekeurd worden en niet weten hoe de toekomst verder zal lopen, of je nog wel kunt blijven wonen daar waar je graag wilt. Het vervolg heb je kunnen lezen, als dat tenminste mocht van mij.... 
acht reacties
De tijd vliegt gewoon voorbij, ik weet niet eens hoe lang ik hier al kom. en hoe ik hier destijds gekomen ben…
Haha, in 2003, ja toen was je als weblogger nog bezorgd over privacy enzo. Sinds die tijd is R altijd R gebleven in mijn logjes, hoewel iedereen allang weet dat hij Ruud heet o nee Ronald o nee Rachid, hè hoe was het nu toch ook alweer 
En wat we allemaal op die en die dag gegeten hebben en wat voor weer het bij iedereen is, vertellen we elkaar op facebook.
Goh … 2003 … toen kreeg ik mijn eerste lichamelijke klachten, die eind 2004 als MS zouden worden gediagnostiseerd. Met bloggen begon ik pas in 2005.
Het is een heel groot dagboek geworden na al die jaren. Heel wat anders en leuker met de foto’s erbij als de agenda’s die je voor deze tijd vol schreef
?
joh, ik heb je best ook al lang gevolgd en hoewel er ook een tijd was dat ik s avonds gekscherend zei :“ff kijken wat Ria vandaag heeft gegeten” is het toch voornamelijk een plezier geweest en dat is het nog steeds om jouw ups en soms downs te volgen. zolang jij doorgaat ga ik door met lezen (als dat van jou mag
)
)