Zonwerend
Ik dacht, nu kan het nog wel zo rond een uur of twaalf. Er stond een fris briesje dat had ik vanmorgen al gevoeld toen Didi aangaf geen zin te hebben.
We gingen op pad. Ik heb factor zonwerend voor mijn neus gekocht, ook voor mijn nek en decolleté en mijn pet tevoorschijn gehaald, wel een hemdje en korte broek, dat moet toch nog wel kunnen dacht ik. Het ging lekker en Didi koos voor de Bosweg dat vond ik prima. Het was toch best warm en ze ging steeds meer hijgen, dus we rustten even uit op een bankje.
Eenmaal weer thuis merkte ik dat mijn armen ineens wel erg pijnlijk waren, was het toch denk ik de frisse wind die mijn spieren te pakken hadden genomen, ze riepen om iets warms. En nu na een paar uur lange mouwen lijkt het te zakken, af en toe even wrijven met warme handen is ook erg lekker.
Zoveel temperatuurswisselingen voor je hele lijf, met wind en vocht en zon het is niet niks, maar mijn pet was zeker een goed idee! Ik heb een hekel aan zonnebrillen, maar zo'n klep geeft toch ook rust aan je ogen en de zon uit je gezicht.
Al dat bloot ineens weer. De winter heeft weer behoorlijk huis gehouden, butsjes, plooitjes, bobbeltjes, ze lijken allemaal net weer wat groter dan vorig jaar...
Ja, het leven zal gaandeweg steeds een beetje vervelender en zwaarder worden, dat is niet anders. Ik draag ook graag een pet, want de zon in mijn ogen vind ik vervelend, maar zonnebrillen nog vervelender.