Zoekreis
Vanmorgen en begin van de middag nog redelijk droog, dus toch nog even een rondje gedaan, waarbij ik vanmiddag deze lepelaar tegenkwam.
Daarna werd het alleen maar natter.
Verder ben ik iets kwijt, een ring. Ik heb alle doosjes en kistjes waar hij eventueel in kan zitten al twee keer doorzocht, nergens te vinden. De oorbellen en het kettinkje zijn er wel. Omdat ik ze nooit draag wil Joop het aan Rita geven. Ik vind dat een prima idee, maar dan moet hij wel boven water komen.
Nog anderhalf nachtje, want vroeg weg dinsdagmorgen! De taxi brengt hem weer in Brussel, best een luxe elke keer. Ook nog een upgrade voor een stukje bussiness class gedaan, toe maar! Zolang het nog kan wil hij elk jaar een keer gaan, zomaar een stukje wandelen en een beetje rondhangen daar, geen zware tochten meer. En nee ik ga niet mee.
Alleen al aan de reis moet ik niet denken, ik ben dat totaal niet gewend en ik denk dat ik me doodongelukkig voel daar, dus het gaat echt nooit gebeuren.
Wat leuk eigenlijk hè, ik kijk net eens bij de link van tien jaar geleden, waar dan gewoon de reacties nog bij staan, ook die van Gerda. Gek op sieraden was ze, ze overleed afgelopen oktober.
Het setje sieraden kocht Joop in 1998, twintig jaar geleden al, toen had ik nog geen blog.
zeven reacties
Ja, de tijd vliegt, en dat terugkijken is leuk. Mensen komen en gaan, en op een dag gaan we zelf. Jammer van de ring, maar hij zal vast ergens zijn.
Wat een prachtig serie van die lepelaar, je hebt wel volop geprofiteerd van dat buitenkansje.
Hopelijk komt die ring nog op tijd terecht!
Oei, dat wordt krap tijd om die ring terug te vinden. Ik zou dat nooit kunnen zeggen, dat ik het niet mooi vond. Dat zou ik zo zielig vinden. Maar ja, iedereen is anders.
Prachtige foto’s van die lepelaars.
Ik denk even aan het liedje van Toon: Zoeken zoeken maar, in de twijfella, onder het ledikant enz. Doe je best Ria.