Dorps
Tijdens het honduitlaten kom je hier het halve dorp tegen en af en toe maak je eens een praatje, loopt samen een stukje op, of zwaait alleen maar vanuit de verte, dat ligt er ook een beetje aan hoe goed de honden het samen kunnen vinden.
De eerste waarmee ik hier een rondje Korte weg deed loopt allang geen rondje Korte weg meer gewoon omdat zijn hond daar geen zin meer in heeft en die van mij nu ook even niet. De honden mogen elkaar graag dus we maakten even een praatje vanmorgen, nu ja het was meer nieuwschierigheid van mij... hij heeft namelijk sinds kort een behoorlijk luxe auto, dat je denkt 'hoe komt het'.
Het kwam er op neer dat hij een beetje gek werd achter zijn pc en nu een nieuwe uitdaging heeft als 'handelsreiziger' zei hij. Ik vond dat wel zo apart, want wie is er nu tegenwoordig nog handelsreiziger, dan ben je toch op zijn minst commis-voyageur of zo.
Graag luxe en goedkoop (electrisch) autorijden en leuk werk hebben gaat blijkbaar goed samen.
Waarom vertel ik dit nu allemaal eigenlijk, want dit is zeker geen roddelkrant, maar deze man doet iets wat hij blijkbaar goed kan, vriendelijk, makkelijke prater en hij ziet wel hoe lang het duurt, lukt het niet dan levert hij de auto gewoon weer in en gaat weer tanken met zijn ouwe op zoek naar iets nieuws.
Dat zouden meer mensen moeten doen, gewoon aan de gang gaan zonder moeilijke toestanden! Er is geen betere therapie dan gewoon aan het werk te gaan. Regelmaat. Opstaan. Op pad!
Doe datgene wat je kunt en wacht niet op wonderen die toch nooit gebeuren.
Het gonst door het dorp, iedereen vraagt het, je bent zowat de laatste... zei hij.
De foto's zijn van gisteren natuurlijk, ik kreeg ze toegestuurd door Freek.
Juist ja, je doet wat je moet doen, gewoon iedere dag. Daarom ben ik ook nog steeds aan het werk. Gewoon omdat ik het leuk vind.