Redder in nood
Gisteren toen we op het strandje bij de haven zaten moest ik er ineens aan denken.
Ik zat in het gras met Didi naast me die alles aan het observeren was wat ze van jongs af aan altijd gedaan heeft, liggen en kijken. Nu valt er in onze tuin nog weinig te zien en het viel me op gisteren hoe leuk ze dat toch eigenlijk vindt, dus ik bleef lekker een tijdje zitten en keek mee.
Er was een meisje met een kinderluchtbedje aan het spelen en die ging een stukje het water op, steeds verder weg eigenlijk en ik zag Didi al kijken. Toen ze nog een stukje verder was ging ze het water in en keek alleen maar naar het meisje, ik dacht nog 'ze wil spelen zeker', maar met dat ik dat dacht zag ik dit filmpje voor me, ze wilde niet spelen maar dat meisje moest gered worden.
Het filmpje is van juli 2010 Didi was toen nog geen jaar.
Ik ben opgestaan, heb haar teruggeroepen en we zijn maar weggegaan want aan de luchtbedje zat geen touw en dat meisje kon best zwemmen.
Ik zat zodoende eens in mijn filmpjes te zoeken en zie een paar fikse stijgers, dat is toch vreemd altijd, wel leuk ook natuurlijk.
ja, altijd leuk, filmpjes, en verhaaltjes er bij!