Walk of life
En zo zag het er vanmorgen weer uit! Mensen denken vaak dat die polder, zeker als je vaak hetzelfde rondje loopt, altijd maar hetzelfde is, maar niets is minder waar. Altijd anders, iedere dag en je kunt gewoon om je heen kijken want die weg en die kuilen of hobbels die zijn er wel altijd wel, maar die ontwijk je blindelings.
Vanmiddag toen ik aan de wandel was belde Joop, "waar ben je?"
Ik was bijna thuis en hij vertelde dat er een oude bekende zat te wachten, iemand die ik een jaar of vijftig al niet meer had gezien. Hij vertelde niet wie, want ik moest eerst raden.
Buiten heb ik mijn bril niet meer op dus eenmaal binnen moest ik even wennen, maar toen zag ik het wel gelijk hoor, ik vond het erg leuk! Zeker heel lang niet meer gezien, ze was verhuisd dat wist ik natuurlijk, ze woonde al lang niet meer op Schouwen en we kwamen elkaar gewoon niet tegen als ze er wèl eens was. Haar zus wel af en toe en daar maakte ik dan een praatje mee en ik zal zeker wel eens hebben gezegd dat ik Nellie nooit meer gezien had en dat ik dat best jammer vond.
Deze Nellie dus, een nieuwe foto zag ze niet zitten, we houden het bij de oude, eigenlijk zijn we ook niets veranderd.
Hier samen met haar zus. Eerst was ik vriendin met Nellie, maar toen ineens werd ze vriendin met een ander, dat vond ik eigenlijk helemaal niet leuk, maar daarna werd ik vriendin met Suus.
Zulke dingen zijn me later vaker overkomen, dat vriendinnen me ineens lieten zitten, dat kwam soms ook door omstandigheden omdat de een bleef zitten en de ander naar de volgende klas ging, maar ook na schooltijd en op latere leeftijd. Zo is het leven, het is één grote wandeling en we lopen soms een stukje met elkaar op.
Nellie wist zich nog te herinneren dat ik links was en dat dat op school eigenlijk niet mocht al hadden we toen wel een vooruitstrevende leraar, ik kan me niet herinneren dat leraren moeilijk deden.
Volgens haar deed de dominee dat wel. Dominee van Wijk sloeg me! Ik moest met rechts! Ik weet er echt niets meer van dus veel indruk heeft het niet gemaakt. Wel meen ik me te herinneren dat die godsdienstlessen op maandag waren, dus daar moest ik waarschijnlijk eerst even doorheen.
Als je leest Nellie, ik vond het erg leuk en hoop je nog eens te zien, dus altijd welkom als je in de buurt bent!
zes reacties
Meestal is het wel leuk om oude bekenden of vrienden weer eens te treffen en wat bij te praten. Een enkele keer valt het tegen, omdat je te ver uit elkaar bent gegroeid. ‘t Kan allemaal.
Het zal zeker ook met mij te maken hebben gehad hoor. Verkeerde dingen gedaan fouten gemaakt niet ondernemend genoeg… 
Ik hoef mensen niet meer te zien, zeker niet als ik ze lang niet gezien heb. Leven en laten leven en ieder zijn eigen weg, dat vind ik het fijnst.