Omwegen
Lekker wandelweer voor een verkouden kop, ik hoop nu toch zo langzamerhand aan mijn hoogtepunt toe te zijn. Als ik naar Joop kijk is dat nog lang niet het geval, al lijkt het bij hem met vlagen iets te verminderen. Het is een gemeen virusje.
Op wandelen en kleuren na doe ik niets. Joop puzzelt en pleegt af en toe een telefoontje, o.a. met de dokter die nog steeds niet terug had gebeld omdat er nog geen overleg was geweest met haar collega's. Maandag belt ze. Natuurlijk zijn er veel belangrijker zaken dan de voet van Joop maar het wordt nu zo langzamerhand wel erg vervelend, podoloog, voetchirurg, scans, mri, weet ik veel wat er allemaal al is gebeurd en er is niets te vinden? Ik vind het raar.
Joop deed een test en kwam uit op dit daar lijkt het erg veel op, maar het zou ook dit kunnen zijn
Dus blijft het vervelend en hij kan niet lopen want dat doet pijn, zodoende loopt hij steeds minder en komt ook niet eens lekker buiten, dat is niet goed en dan ook nog die rottige verkoudheid.
Nu maar afwachten welke kant hij maandag weer op wordt gestuurd, als het hopelijk dan maar wel de goede is, zonder omweg.
vier reacties
ja, als je er geen druk achter zet gaan anderen voor, zo werkt deze wereld tegenwoordig, de aanhouder wint, en geduld is een schone zaak. En dat geldt dan ook weer voor de verkoudheid.
Ik denk dat ‘De voet van Joop’ nu toch wel een verheel begint te worden. Ik vind het werkelijk waar merkwaardig dat ze niets vinden. Beterschap.
Soms is het lastig om een diagnose te stellen als er niets te zien is…