Goed te doen
Wat de schoenen van Joop betreft is het nog even wennen, maar als ik hem zo zie lopen denk ik dat het wel mee gaat vallen, nu maar hopen dat ook de pijn verdwijnt.
Of dit een 'levenslange' oplossing is of of er ook nog zicht is op 'bewegende' schoenen wist hij niet, dat had hij niet gevraagd. De tijd zal het leren. Het is wel zo dat de rechter voorvoet nog wel iets kan buigen. Dit alles mèt schoenen aan hè, zonder schoenen buigen ze nog allebei behoorlijk. (Ik merk weleens dat ik de dingen half zeg, omdat ik denk dat iedereen het dan wel zal begrijpen, wat niet zo is, of men leest niet goed, dat ook.)
We begonnen met een paar honderd meter door een regenbui vanmorgen, ik had mezelf helemaal ingepakt want leuk vond ik anders, Didi ook. We waren weer snel thuis.
Het is raar weer, koud, vochtig, noordenwind, zeewind, vestje aan, vestje uit, je weet ook niet wat je aan moet doen. In de zon, als die er soms even is is het wel lekker, we aten zelfs buiten een stokbroodje makreel enzo. Goed te doen.
Joop timmerde vandaag zijn gisteren opgehaalde TBH bijenkast in elkaar.
Het is weer iets heel anders dan we eerder hadden, met ramen in de kasten. In deze zitten alleen houtjes waaraan de bijen zelf gaan bouwen, het is een wat natuurlijkere methode.
Ach, zo lang als je bezig ben ga je ook niet dood zijn mijn opa altijd.