Spontaan
In de auto nam ik al een slokje en eenmaal thuis nog eentje en echt ik voelde het gelijk, het hielp, die tijmelixer en lekker was het ook nog eens. Daarna heb ik niet meer gehoest, alleen vanmorgen even maar toen heb ik gelijk maar weer een slok genomen.
Na de koffie kreef ik het opeens op mijn heupen, heerlijk. Zoiets moet spontaan komen, als je geen zin hebt wordt het niets. Nu is beneden alles weer lekker opgefrist, ramen schoon, vloer schoon, planten alweer buiten in de regen geweest, lamellelen schoon, ga zo maar door in een paar uurtjes tijd alles gedaan.
Vanmiddag nog een rondje Korteweg met Joop. Het is ook goed dat hij nu weet wat er aan de hand is en dat het verholpen wordt, dat geeft rust en een helderder vooruitzicht.
Mooi toch, zo komt alles op zijn pootjes terecht… Sorry Joop.