Aftakeling
Nou wat een weertje weer om daar voor de verandering eens mee te beginnen. Ik had er zin in vanmorgen! Of dat dacht ik tenminste, want wakker worden en zin hebben dat ken ik niet, vroeger wel, maar dan heb ik het over heel andere dingen.
Alles weer gewassen en in de zon gedroogd, drie wasjes. En lekker gewandeld, vanmiddag met Joop, maar die is moe, heel moe en ik zocht het eens op want dat kan namelijk ook van de penicilne komen zag ik, droge lippen heeft hij dan ook altijd, eigenlijk helemaal droog. Gelukkig helpt het wel want de kies is rustig voor zolang het duurt, dat wordt volgend jaar wel weer een implantaat.
Het is dan wel lekker weer, maar toch hangt het naderende einde van de zomer in de lucht, ik vind dat fijn en mooi, vooral ook deze periode. Het begin van de aftakeling en het ruikt dan ook zo lekker buiten!
Kortom het was een fijne dag en daar gaat het maar om.
Mensen denken vaak dat ik de hele dag maar aan de wandel ben, maar dat valt reuze mee hoor, ik denk gemiddeld een kilometer of acht, er zijn ook uitschieters naar negen en tien maar dat is niet zo heel vaak.
Het gaat me vooral niet om het wandelen, maar meer om het buiten zijn en om dan de hele tijd stil te staan is ook niks natuurlijk. Dus ik loop, sta af en toe stil, maak eens een fotootje en zwaai...
vijf reacties
Ja. Misschien zeur ik teveel, maar het is nu eenmaal zo dat het allemaal even niet zo lekker loopt en als ik niet meer mag zeuren kan ik beter maar ophouden, ik kan nu eenmaal niet alle dagen lopen te jubelen als er weinig te jubelen valt.
Ja, het is gezond en je ziet nog eens wat, ieder zijn ding. Ik vind het nog lang geen nazomer, het is nog steeds licht tot ver na 20 uur! Maar ik kijk nooit echt ver vooruit, ik probeer altijd te genieten van het nu.
Aha eindelijk duidelijkheid, geen fanatieke wandelaar dus, ik begon me al schuldig te voelen met mijn gekuier.
En morgen wordt het beter, toch… en daar gaan we voor.