Herfst
Zo langzamerhand komen we weer een beetje in ons gewone doen, want ongemerkt of je nu wilt of niet, ben je toch bezig met zo'n oog en het gedoe eromheen. Je wordt er kribbig van, misschien ook wel bang dat het nog eens komt, want ook dat kan natuurlijk.
We zijn mensen van de dag, sla de krant maar na op de overlijdensadvertenties, meest leeftijdgenoten, jonger ook, ouder ook, maar we zitten wel in de laatste fase van ons leven, om het maar eens even vrolijk te houden.
Maar nu we de schrik weer te boven zijn en de rust is weergekeerd gaan we welgemoed verder, op naar het volgende.
Buiten wordt het ook steeds herfstachtiger en als het rustig weer blijft is dat toch wel de meest kleurrijke tijd van het jaar. Heerlijk was het vandaag.
Vanavond zaten we nog fijn eventjes op het terras bij de Smisse, gezellig gekletst met een paar vreemdelingen en o o o wat is de wereld dan toch weer klein.
vijf reacties
Gewoon doorgaan met je leven. En niet al te veel bij stilstaan dat de ouderdom naderbij sluipt.
Lekker je rondje lopen, af en toe een glaasje, en blij zijn dat je nog met zijn tweetjes bent. (Ook al erger je je af en toe rot aan hem. Dat doen ze vast ook aan ons.)
Natuurlijk doen we dat en als de stress voorbij is is er ook wel weer lol. Maar veel mensen steken ook hun kop in het zand zoals Sjoerd hierboven die wil er nog niet eens over praten 
Zoals vandaag mag het nog wel even blijven…