Ach-illes
Joop moest zich vanmorgen al om acht uur bij de anesthesist melden in Goes, dus dat betekende vroeg op. Ik hoefde niet mee maar ging er toch ook maar uit, zodoende liep ik al vroeg op de dijk en zag de lucht prachtig rood kleuren en daarna de zon boven de horizon uit komen.
Hij was als eerste aan de beurt en kon zo van het ene hokje naar het andere lopen, om kwart over negen was hij weer thuis bijna tegelijkertijd met mij.
Twaalf februari gaan ze zijn achillespees operatief verlengen. Het is een dagbehandeling en hij krijgt daarvoor een ruggenprik en nog een plaatselijke verdoving. Daarna weer vier weken gips en dan zou het daarna goed moeten zijn, daar gaan we tenminste van uit, want we zijn wel een beetje klaar met al het gedokter en hopen niet dat die trend zich de rest van het jaar voortzet.
Kijk dit is Achilles. Zonder hoofd ziet het er best aardig uit vind ik.
Achilles' moeder dompelde hem dadelijk na zijn geboorte in een fontein om hem onkwetsbaar te maken. Achilles bleef daarbij alleen kwetsbaar aan zijn hiel, de plek waar zijn moeder hem tijdens het onderdompelen had vastgehouden.
Het is toch wat, die moeders van vroeger deden ook maar wat en wij zitten er nu maar mooi mee, met die pees ;)
Jij een mooie lucht, hier alleen maar mist en koud. Ik mag volgende week ook weer naar het ziekenhuis, ‘t is toch niks allemaal.