Ter herinnering aan

Nog steeds armoe troef wat de verkoudheid betreft. Een dag bijna gelijk aan gisteren, we hoesten proesten en niessen ons een ongeluk, met vlagen. Dus ik was wat aan de optimistische kant gisteren.

Wel even naar buiten voor een frisse neus. Joop ook even met zijn scootmobiel naar Schuddebeurs om een fietslamp te bestellen.

Vandaag zou mijn vader 106 zijn geworden, hij werd 86.

Foto's hebben we niet zo erg veel en de meeste heb ik al eens geplaatst, dus ik pakte mijn poezie er eens bij.

Ik heb er twee maar alleen in de eerste heeft hij geschreven met zijn priegelige handschrift.

Zelfs een handtekening erbij, tientallen keren heb ik hem die horen zetten onder een pasgetypt proces verbaal, hij deed dat in de kamer aan zijn bureau(tje).

Leuk om te plaatsen vind ik, er volgen er misschien nog wel meer.

vier reacties

Wat leuk je poëzie album. Ik heb de mijne ook nog. Ligt sinds een paar maanden weer op de tafel. Meestal in de winter.Mijn moeder heeft er op 19 december 1956 hetzelfde versje in geschreven. Als mijn tweelingzus er is, kijkt ze meestal er wel een keer in. Haar album is lang geleden helaas zoek geraakt.

Ellen, - 22-01-’20 19:54

Beterschap met de verkoudheden hoor.
Een poezie gooi je natuurlijk niet weg, maar ik vraag dan wel af waar de mijne gebleven is, heel lang geleden …

Irene, (URL) - 22-01-’20 21:41

Iedereen lijkt wel verkouden momenteel, en ik voel zelf ook wat opkomen. 86 is toch ook een mooie leeftijd.

John, (URL) - 23-01-’20 09:08

Wij komen er tot nu toe goed voor weg wat griep en verkoudheid betreft. Gelukkig waaien dergelijke ongerechtigheden niet via internet over.
Mijn vader zou anderhalve week geleden 90 geworden zijn, maar het bleef helaas bij 65.

Jan K. alias Afanja, (URL) - 23-01-’20 14:59