Haasje haasje
Didi moest gelijk naar buiten toen we opstonden en dat betekent meestal niet veel goeds, geen tijd voor brokjes en thee, nee, gelijk jas en schoenen aan en met hoge spoed naar buiten. Diarree. Ik zag het gisteren al een beetje, zo aan het eind van een poep wordt het dan een beetje dun en dan komt er nog eens een beetje nattigs, dat is niet goed. Nou en dat bleek!
Vanmiddag wel heerlijk gewandeld hoor, niets aan de hand. Ik heb nog een paar pilletjes te liggen, dus als het nu straks nog dun is krijgt ze er daar eentje van, als het over is is het over.
We wandelden een rondje Schraphage, het was heerlijk weer! Strakblauwe hemel weer, met een koude noorden wind.
Meestal als ik een haas zie schiet dat ene zinnetje door mijn hoofd, dat zit er een beetje ingebakken.
Vanmiddag dus weer en ik besloot om het nu toch maar eens te plaatsen.
Corona heeft ook goede dingen, dat hoop ik tenminste. Mensen die net even rust nodig hadden en dat nu op deze manier onverwacht krijgen.
'Haasje haasje, kom toch naar me, je bent tog zo lief'
Het was november 1976, pas acht want in oktober jarig.
“t Haasje geniet van de zon, wat leuk!