Hoofdzaken
Het was bijna een perfecte dag. Schitterend weer, windstil, heerlijk gewandeld en Joop helemaal naar Scharendijke gefietst, dus allemaal super goed.
Tot een uur of drie. Joop kreeg een telefoontje en daarna wilde hij net onder de douche gaan, toen de telefoon weer ging, die lag nog beneden en was inmiddels gestopt. Toen hij terug wilde bellen deed zijn (rechter) hand raar, hij kon zijn bril niet goed pakken, en kreeg toen ook het knopje van de telefoon niet ingedrukt, dat is raar.
Het was voor hem herkenbaar als een tia omdat hij dat al eerder had, jaren geleden, toen viel zijn vork uit zijn handen. Verder was er nu niets merkbaars aan de hand. Hij douchte en omdat je je toch zenuwachtig maakt belde hij de dokter.
We mochten gelijk komen, ik moest rijden en mocht niet mee naar binnen (gelukkig). Het duurde best lang en ik maakte me zorgen, maar een tijdje later kwam hij opgelucht weer naar buiten, er was niets (meer) te vinden. Er was met de internist gebeld en er viel verder niets te ondernemen of aan pillen toe te voegen.
Wel vroeg de dokter of er stress was, dat is natuurlijk nooit goed en zeker niet in dit soort omstandigheden. Nu hebben wij geen stress in de huiselijke kring, maar bij de duiven rommelt het nogal eens.
Meerdere keren had hij al het voornemen met een gedeelte te stoppen, maar dan werd het weer bijgelegd of hij werd weer over gehaald, dat moet nu maar eens afgelopen zijn.
Dat was het nieuws van vandaag, we hebben er hoofdpijn van, het is toch al zo'n rare tijd.
vijf reacties
Oef dat liep goed af en dat is zeker de hoofdzaak. Maar ik zou persoonlijk die duiven eraangeven, als dat geen plezier maar stress oplevert. Wat Sjoerd zegt.
Pfff … dat is toch weer even schrikken. Fijn dat het met een sisser is afgelopen. Maar als die duiven stress opleveren, dan is ik het wel … kappen!
We hebben met zijn allen – de een meer dan de ander – alleen aan de corona-ellende wel genoeg stressverhogende factoren nu, lijkt me.
Sterkte, en kalm aan!
Sterkte!