Mèt beeld
Dit is een beetje de lentestand, zodat we half zon half schaduw kunnen zitten, de zon vind ik nu alweer te warm. Binnenkort verhuist dan de groene tafel met stoelen richting parasol en de planten richting huis
Didi ligt de meeste tijd volop in de schaduw. Ze eet niet, behalve als ik kip door haar brokjes doe, die vist ze er dan tussenuit met hooguit af en toe per ongeluk een paar brokjes. Het kookwater van de kip vindt ze heerlijk.
We hebben niet gewandeld, zijn vier keer naar het voetbalveld gelopen (100mtr) wat haar best veel moeite kost, terwijl we gisteravond nog een rondje Korteweg deden. Geen verbetering, eerder achteruitgang.
De tulpen gaan bloeien, die waren vorig jaar prachtig en ik denk dat ze dat nu weer wel worden!
Vanavond even gebeeldbeld met Ina, ze mag wel bezoek, één persoon per dag, dat verwachtte ik eigenlijk niet.
Geen vooruitgang maar ook geen achteruitgang, ik zag een gewone Ien op het schermpje.
Ik doe dat eigenlijk nooit, dat beeldbellen, maar gisteren deed ik het ook even met Miriam, je hoeft niet te typen en je ziet diegene even, het praat makkelijker. Ik heb me voorgenomen het vaker te doen... getypte woorden kunnen vaak verkeerd over komen, zeker bij mij ik kan best kortaf overkomen terwijl ik dat helemaal niet zo bedoel, en dat zie je dan wèl aan iemands gezicht.
vier reacties
Morgen weer tien graden zag ik in de vooruitzichten en bewolkt. Zal weer even wennen zijn vrees ik.
Beeldbellen doe ik nu regelmatig. Best leuk om te doen, al is in het echt elkaar zien natuurlijk niet vervangbaar.
Het voegt wel wat toe dat beeldbellen, gisteren gedaan met mijn kleindochter. Heerlijk om toch even dat snuitje te zien.
Ja, iemand horen en zien is toch weer een andere ervaring, tot je daar ook weer aan gewend bent. Mijn tulpen bloeien alweer.