Andere tijden
De scootmobiel is verkocht vanmorgen, we gaan er maar van uit voorlopig niet zo'n ding nodig te hebben en dan staat hij toch maar in de weg.
Vanmiddag kwamen mijn nieuwe tasjes binnen. Het ritsje van mijn fototoestel tasje was stuk en toen ik eens keek eergisteren zag ik dat gewoon dezelfde er nog was, gelijk in mijn mandje gedaan.
Ik winkelde nog even verder want nu ik misschien soms iets verder kan gaan wandelen en dat afgelopen week ook een keertje deed, kreeg ik dorst. In mijn oude tasje kon er geen druppel bij en eigenlijk dacht ik ook meer aan een rugzakje. Ik vond een leukje ook gewoon los over 1 schouder te dragen. Het was even puzzelen, want ik wil dan wel mijn fototoestel aan de voorkant hebben, makkelijk voor het grijpen. Dat is geukt en ik heb al proefgelopen vanmiddag.
Tien kilometer op de teller. Even gezellig bij Heleen op de thee, zonder Didi, dat zijn dingen die moeten wennen. Mensen die stoppen om te vragen waar mijn hond is, want ze zijn nu eenmaal dat beeld van jou met hond gewend, herkenbaar en zonder wordt je dan minder snel herkend.
Joop ging naar Goes voor zijn onderzoeken. Een heel leeg ziekenhuis zei hij, hij hoefde ook bijna nergens te wachten en betalen om te parkeren hoeft ook al niet meer.
vier reacties
Er zijn zeker kleine en grote voordelen aan deze toestand. Overal stil, minder vervuiling minder ongelukken minder dure benzine, o nee, dat laatste dan weer niet 
Het is wennen hè? Geen Didi meer en dan in deze toch al bizarre tijd. Verder wel prachtig weer, en de voordelen die Irene noemt zijn er ook. Ik ben benieuwd wat daarvan beklijft als we Corona de baas zijn.Mooie foto’s!
Wij moeten morgen naar het ziekenhuis.
Met het weer hebben we in ieder geval geluk. Voor mij mag het wel even zo blijven. Al is alles wel kurkdroog.