Allemaal lekker
Vroeg op vanmorgen, ik had er zin in. Joop zou gaan vergaderen in Kruiningen (de duiven zijn nog niet helemaal uit de lucht) en ik verheugde me op een drukke dag.
Na de thee eerst een rondje om de spieren wat op te warmen en gewoon omdat ik dat fijn vind zo 's morgens in de vroegte. Na de koffie ging Joop op pad en kon ik beginnen.
Raam voor raam, alles uit de weg, lamellen zuigen met het ronde borsteltje van de stofzuiger, raam zemen, vloer zuigen, alles weer terug en dat drie keer. Als je eenmaal bezig bent gaat het achter elkaar. Vloer, plinten, afijn niks was veilig voor het ronde borsteltje en de rest van de kamer- en keukenvloer voor de brede borstel, nog steeds blij met mijn Kirby voor zulke dingen, al wordt hij in het gebruik wel steeds zwaarder lijkt het, of ik word minder sterk...
Mir belde of ik thuis was en dat was ik. We zijn weer gezellig zoen- en coronavrij bijgepraat.
Toen Mir weer weg was deed ik ook nog de ramen aan de achterkant, binnen en buiten en daarna was het tijd voor een douche (die had ik gisteren al schoongemaakt). Inmiddels was Joop ook weer terug en na de thee vond ik het tijd voor boodschappen, de koekjes waren op (ik eet ze wel niet meer maar Joop kan niet zonder) en nog een paar dingen. Het was niet druk stond er op internet en dat was ook zo, het liep gesmeerd. De laatste weken vind ik één winkel genoeg, ik ga niet meer naar de Lidl, alles wat ik daar kocht hebben ze ook bij de Plus, dan maar een ander merk. Ik vind boodschappen doen echt niet meer leuk. Die mondkapjes ook, geen gezicht!
Thuisgekomen de boodschappen opgeruimd, weer tijd voor thee. Onderweg naar huis een hele zak schuim leeggegeten, niet zo'n hele grote zak, maar toch... veel suiker, wel lekker.
Uitgeteld even op de bank en daarna stapte Joop op de fiets naar de hoorspecialist in Zierikzee voor onderhoud aan zijn apparaat, ik storte me op de peentjes die geschrapt moesten worden en de aardappels. Erg veel peentjes voor twee, ik legde de vier dikste apart en besloot om toch nog even langs de paarden te lopen, die zouden dat vast wel lekker vinden en dat vonden ze. Ik geef niet vaak iets, dus ik moet ze nog wel roepen maar dan komen ze ook.
Nou nou en toen nog koken en opeten en nu dit nog, pfffffff.
Het was me het dagje wel, morgen uitrusten, denk ik.
Op de bovenste foto de huisjes van Dieneke. Het zijn er vier en het is echt een mooie plek om te zijn.
Ja, dat soort dingen doe je dan allemaal, en je schrijft het eens op. En de paarden worden maar verwend.