Zombies
Het was de tweede keer deze maand dat ik een ijsvogeltje zag vandaag, op dezelfde plek als op de foto. Het vliegt dan op en vliegt meestal in één ruk in het midden van de sloot boven het water naar het andere eind.
Vanmiddag stopte het even in de kant en ik deed er maar eens een wens bij, ijsvogeltjes zijn best speciaal en deze gaf me een momentje samen, zo voelde dat.
Ik deed een rondje met Paule, het regende nogal en ik had me waterdicht aangekleed, het was best lekker, niet meer zo koud en zodoende kwam ik ook nog even buiten. Vanmorgen regende het ook al.
De supermarkt was weer zo goed als leeg en hoewel degenen die er waren wel met een mondkapje liepen, vertikte ik het deze keer, ik was een beetje dwars en opstandig. Je ziet niet of de mensen lachen of chaggerijnig zijn, je kunt niet meer normaal met elkaar praten, we worden een soort zombies...
zes reacties
Nog nooit een ijsvogeltje tegen gekomen op plaatsen waar ze toch door anderen worden gezien. Ik kan tijdens het werken in mijn tuin wel weer genieten van gesprekken met vaste bezoeker, het roodborstje.
Hij is zeker net naar het andere eind van de sloot. Ik kan hem op de foto niet ontdekken. Ik zou toch niet zo’n polderwandelaar zijn, die oneindige verten zijn me net te ver. Ik loop dan weer liever in de bossen.
@Dhyan een keer in de twee jaar vind ik een bos wel leuk, dan vind ik stranden nog leuker, maar bij mij winnen de polders ruimschoots
Toch leuk zo`n vogeltje, de verhalen er omheen ken ik niet, ik geniet er zo wel van.