Geven en nemen
Er viel nogal wat regen vandaag en omdat ik niet hoefde ging ik niet naar buiten vanmorgen. Ik ging wel even naar de groentenboer omdat ik besloten had kippensoep te maken en daar had ik nog wat voor nodig, ik was alleen in de winkel. Toch ook nog even doorgereden naar de vleesboerderij omdat het gehakt op was, maar daar ben ik maar snel voorbij gereden, dan maar geen gehakt. Wat een drukte.
Daarna bakte ik een cake en maakte de soep. Die cake viel tegen, want het een minuut of vijf de mixer vasthouden was erg pijnlijk voor mijn schouder, voorlopig maar weer geen cake bakken.
Inmiddels was het droog geworden en kon ik een rondje met Paule lopen. Bazinnetje had gevraagd of ik op de fiets wilde komen, dat heeft meestal als reden dat ik dan een flesje wijn krijg, maar omdat ik ook iets had en de auto toch nog buiten stond ging ik daarmee,
Krijg ik een heel pakket! Gelukkig had ik ook iets lekkers voor haar, want het is leuk om iets te krijgen, maar iets geven doet ook goed! Ik word toch al veel te veel door haar verwend.
En naar aanleiding van de (uitgeprintte) mail die ik gisteren vond weer even contact gehad met Petra. Leuk om te horen hoe ze toen over me dacht, ik was vijftig en zij negentien, altijd positief en vrolijk waardoor ik ook wat makkelijker naar mijn werk ging want leuk was het allerminst.
Wij waren een goede match. Ik denk met veel plezier terug. Je was een leuke, lieve collega en ik vond je hip! Je nam de radio mee en je had altijd goede spijkerbroeken aan. En wat moesten we vaak lachen, volgens mij hadden we wel dezelfde humor; Leny die door de muur mijn naam gilde.. weet je dat nog? En om Joop Haas.. en die gast (volgens mij Turks), die naar huis ging om te lunchen, maar dan altijd te laat terug kwam. Peter was die jongen waar ik verkering mee kreeg. Hij gaf toen die rozen op mijn verjaardag. Hij was daar aan het klussen.
Ze is inmiddels getrouwd en heeft een zoontje (niet met Peter). We hebben niet vaak contact, maar af en toe zo één keer op een jaar eventjes en eigenlijk altijd over hetzelfde, de heen en weer dribbelende Leny, de vrouw van de baas. En Joop Haas, hij zat in Krimpen vlakbij ons en dan had hij iemand aan de telefoon die zijn naam vroeg en ja hoor wij hoorden het al aankomen "mijn naam is Haas" zei hij dan "Joop Haas" kwam er dan achteraan en dat was ook zo, maar wij zagen hoe hij erbij keek en hij wist dat wij keken, ik krijg er nu nog een big smile van, dat zijn de mooie herinneringen.
Later verhuisde het bedrijf naar Rotterdam, Westblaak, nog erger. Gelukkig duurde het niet lang en ging de boel failliet, dat komt ervan als je zo'n Schouwse muts laat factureren.
Leuke bijomstigheid is dat ik daar nu toch elke maand nog een klein pensioentje van trek.
zeven reacties
Wij bleven ook op de stoep staan hoor. Ik lijn paule buiten aan en kever hem ook weer bij de deur af.
Hier ook erg veel regen, dus mijn middagwandeling was net zo kort als in de avond, maar de dagen gaan wel rustig om zo.
Wij deelden ook uit. Om te beginnen aan de oudste kleinzoon die jarig was, maar ook de jongste hebben we niet vergeten. En die was daar in deze coronatijd ook maar wat blij mee. Het was goed om de blijde blikken weer te zien.
Gezellig. Wij gaven ook een pakketje weg vandaag, maar we bleven buiten op de stoep staan