Vol fouten
Vanmorgen een tekening af gemaakt.
Hij is een beetje raar, net als ik eigenlijk, ik zit ook vol fouten en verkeerde vlakken. Ik doe ook alles verkeerd, niet met opzet hoor. Het lijkt of ik erg slecht ben, maar dat komt juist doordat ik zo goed mijn best doe.
Als er iets is, gewoon iets met iemand in mijn omgeving, dan gaat er bij mij een knopje om... 'hoe komt het, waar ligt het aan, wat kan ik er aan doen....'
En dan komen er oplossingen, ik heb geen idee waarvandaan maar ik verzin ze en wat nog erger is, het zijn de goede, dus ik moet dat wel zeggen, wat er aan gedaan moet worden, anders gaat het niet over.
En net als alle verkeerde eigenschappen wordt ook dit erger naarmate ik ouder wordt. (dat verzin ik ook)
Het is raar weer, broeierig en toch koud.
Wel gewandeld en vogeltjes gespot, ik weet nog niet hoe hij/zij heet, dat zoek ik nog op.
Dezelfde, maar dan in het fluitekruid dat op het ogenblik prachtig bloeit. Jammer dat de zon net vanmiddag niet scheen want dan is het veel mooier, dat komt nog wel.
Niemand is perfect, toch? Maar als mensne je kennen weten ze dat en houden ze er rekening mee denk ik.