Roestvlekjes
Het was weer een spannende dag, tenminste dat vinden wij altijd bij bezoeken aan ziekenhuizen en doktoren en wat er dan van komen gaat.
Joop ging volgens de gisteren gemaakte afspraak voor een paar onderzoeken en daarna een gesprek met de neuroloog in verband met de oogtia die hij eergisteren had. Wij weten nooit meer precies hoe het ongeveer ging daarom vertel ik dat hier allemaal. Wij zijn gewoon vergeetachtig en daar valt verder niets aan te doen.
In 2019 had hij een oogtia en in 2020 een 'gewone'. Er is toen dezelfde test gedaan als vandaag en toen bleek de vernauwing van de linker halsslagader ongeveer 35%. Nu lijkt het meer maar dat gaan ze volgende week nog iets beter bekijken d.m.v. een ander onderzoek met contrastvloeistof. Als dan blijkt dat de vernauwing meer dan 50% is gaan ze opereren. Dan wordt het verstopte stukje ader vervangen door een nieuw stukje. Van mij mogen ze het morgen doen.
Hij heeft wel weer andere bloedverdunners gekregen. Die zouden ook de oorzaak kunnen zijn omdat hij daarmee gestopt was vanwege de op handen zijnde plaatsing van de implantaten, dat moet dan, dat weet hij inmiddels wel na al die jaren gebruik, maar dat zou eigenlijk in overleg gemoeten hebben (wat een zin) en misschien had hij dan iets vervangends gekregen of zo, vaag hoor al die pillen. De bloedverdunners die hij nu krijgt, gaan weer niet samen met iets anders dat hij ook slikt en daar krijgt hij dan ook weer iets anders voor. Wat hij nog had kan dan in de prullebak.
Het vreemde is wel, dat vanmorgen de donkere vlek die hij heeft vanwege de MD grotendeels weg was. Die man van mij zit toch altijd vol verassingen.
Ondertussen poetste en waste ik wat en toen ik daarmee klaar was fietste ik een stukje en trakteerde mezelf op een lekker softijsje. Op de terugweg een appje van Ina, nu nog in het ziekenhuis vanwege uitdroging....
Zij had een gesprek met de oncoloog vandaag en ja hoor, zij gaat zichzelf een schop onder haar kont geven en in beweging komen. Het chemoplan wordt voorbereid... zo kan ze nog even mee!
Ze zijn wat krakkemikkig die Kristelientjes maar aan doorzettingsvermogen ontbreekt het ze niet....
vier reacties
Hopelijk is het met jullie roestvlakjes minder erg dan die van het barrel op je foto’s.
Het is in alles oneerlijk verdeeld in dit leven, zowel materieel als immaterieel. De één kan bij wijze van spreken tot zijn 80e dansend door het leven gaan, terwijl het bij een ander al snel een slijtageslag wordt. We zullen het ermee moeten doen en er maar het beste van hopen.
Oud worden is leuk, oud zijn lijkt me toch niet zo, wat een gedoe allemaal zeg, maar wat kunnen ze veel, maak er gebruik van.