Leuk of niet
Nu na bijna twintig jaar bloggen is het zo dat mijn blog nog steeds niet door familie en bekenden gewaardeerd wordt hoor, integendeel. De meesten weten het en een enkeling leest mee zonder ooit een reactie achter te laten. Ik vind het prima, niets moet tenslotte, maar soms steekt het.
Ik verzwijg ook veel, dingen die niet leuk zijn vooral, want daar heeft niemand iets aan, maar dat zit me dan wel dwars en het liefst zou ik het dan natuurlijk wel willen spuien en geruststellende reacties krijgen.
Natuurlijk zijn we samen als er iets is maar in mijn hoofd wil het nogal eens tekeer gaan en Joop wordt daar ook weleens moe van.
En nu is er iets leuks. Tenminste dat zou het moeten zijn maar ik mag het niet vertellen. Ja ik mag het wel vertellen... aan de buren, in de kroeg, gewoon overal mag ik het vertellen, maar niet hier!
En dan weet ik niet goed meer wat ik ermee moet en ga over het waarom lopen denken.... is het nu leuk of niet!?
acht reacties
ja hoor
Zelf weten natuurlijk, het is tenslotte jouw weblog. Er is genoeg om iets over te vertellen, een dagboek hoeft niet.
Zelfde hier. Fam en vrienden weten het maar de meeste zijn niet geïnteresseerd, en dat is prima. Ik schrijf over heel veel niet maar dat doe ik zelf. Ik laat me iig niet vertellen wat ik wel en niet mag op mijn persoonlijke blog.
Hier is het al niet anders, Ria, de keren dat ik van vrienden of familie en reactie op mijn weblog heb gehad, zijn op één hand te tellen. De sukkelaars weten niet beter, denk ik dan maar.
Maar dat jij ons – de mensen die hier dagelijks reageren – hier nu vertelt dat je iets leuks te vertellen hebt, maar dat je dan niet verteld wat het is, omdat dat van iemand niet mag … hmmm …
Sommige zaken moet je gewoon respecteren…