Opgelucht
We konden eindelijk weer even naar buiten vandaag, het was in elk geval af en toe even droog en vanmiddag wandelde ik weer met het hondje.
De witte judaspenning bloeit al even, het worden er elk jaar meer daar aan die dijk waar zorgvuldig met bloemen en zaad om wordt gegaan.
Daar in het midden van het land.. zag ik weinig bloeiends, eigenlijk geen enkele bloem in de berm is me opgevallen, nergens. Wel veel groene weides, maar nog geen koe te bekennen, het was vooral leeg.
Op ons zondagochtendrondje ben ik vooral geschrokken van een warmtepomp die stond te draaien. Wat een lawaai, dat had ik me nog helemaal niet gerealiseerd dat die dingen ook vooral veel lawaai maken. Joop hoorde het gelukkig ook. Misschien was het ook wel een airco zei hij, maar dan nog... en thuisgekomen googelde ik eens... er komen zelfs burenruzies van.
De aangevraagde offertes hadden lang geduurd, we hadden er al twee en de derde was maandagmorgen klaar. We zouden deze week besluiten wie, maar we hadden het er eerst nog eens over. Veel lang gespaarde centen zijn ermee gemoeid, de prijzen vielen best tegen en we waren geschrokken.
Het heeft gewoon zo moeten zijn. We zien ervan af. We hebben nu al veel voordeel van de nieuwe zonnecollectoren. Als de zon schijnt is ons huis zo warm en we weten nu wat we hebben. Even de ketel aan en de boel is lekker warm. Ik ben blij! (en Joop ook)
Eind goed, al goed. Wat goed is moet je goed laten.