Gedachten
Dezelfde bloemen als gisteren, maar dan van de andere kant in het ochtendlicht. Het was een heerlijke morgen en ik was onderweg naar het hondje, de vaste uitlaatster van 's morgens is al weken met vakantie en dat wist ik niet. Nu wel en het is voor mij een kleine moeite, ik loop 's morgens toch, alleen nu iets anders.
Het bankje bij de Dijkhuisjes staat er altijd wel, maar nu weer aangekleed en wel, met kussentjes en een boekje voor het achterlaten van een boodschap. Een bankje met een mooit uitzicht voor wandelaars en fietsers. Ooit zat ik er met Marlies, ze vond het geweldig en we schreven samen iets in het boekje. Ik hoor niets meer van haar. Ze is jaren mantelzorgster geweest voor verschillende personen achter elkaar en heeft nu, denk ik, eindelijk weer tijd voor zichzelf en haar kinderen en kleinkinderen. Het was leuk en goed en soms houdt het op. Wie weet zien we elkaar ooit nog eens.
Vanmiddag wilde ik eigenlijk naar Scharendijke fietsen voor een paar boodschappen, maar de wind was me niet goed gezind merkte ik en dus deed ik de boodschappen op Brouwershaven bij de Spar. ze hebben daar ook alles, inclusief medelevende kaarten, ik doe het niet zo vaak, maar nu toch wel. Iemand, wel iets ouder, maar toch van dezelfde generatie uit het dorp, die je dan best goed kent en zijn vrouw ook. Iedereen gaat maar dood, want er was er nog eentje, maar die deed ik dan weer geen kaart.
Na er iets op geschreven te hebben deed ik de kaart in de bus waar hij moest zijn en plakte er nog maar een overdenkingsrondje aan vast. Zulke dingen houden me best bezig en we komen op een leeftijd dat het steeds vaker voor komt.
Ons rijtje huizen waar we woonden wordt op het ogenblik flink verbouwd. Er stonden geen auto's, een fotomomentje. Wij woonden op de hoek achter de bomen, daar zijn ook de kinderen nog geboren.
vier reacties
je gaat je langzaam realiseren dat de dood ook voor jezelf eraan zit te komen. De langste tijd hebben we er in ieder geval op zitten…
Ik heb ook al wat mensen om me heen zien gaan. Leeftijdsgenoten zelfs, sommige van school uit de klas. En dan ben ik nog niet zo oud als jij. We gaan het vanzelf meer meemaken hoe ouder we worden.
Ja, de dood komt onverwachts, gelukkig meestal bij anderen, maar helaas soms ook erg dichtbij. Niet te vaak bij nadenken, alles komt vanzelf wel.