Zekerheid voor alles
Le Beaujolais est arrivee! Jammer dat de dag toch een beetje anders liep dan verwacht want mijn planning was om daar met Janny een glaasje op te drinken.
Ik had twee flesjes gekocht, dat wordt ook steeds minder en keus was er al helemaal niet, maar daar reden we dus mee naar Numansdorp plus de beloofde tekening voor Willy de nicht van Joop, die ook in Numansdorp woont.
Rond de middag reden we weg, er was regen en wind, somber weer. We wandelden naar Willy waar we heel gezellig een tijdje zaten te kletsen, toen nog even naar de puzzelwinkel, maar onderweg kwamen we nog twee kletskousen tegen, zo begon het al te schemeren toen we weer bij Freek aankwamen die thuis was gebleven.
We besloten gelijk maar weer richting huis te rijden, want in het donker rijden doen we niet meer, dat is niet meer fijn verantwoord als Joop rijdt. Ik kan dat nog wel op het eiland of eens naar Goes, maar naar Numansdorp komt wel een keer, niet in de spits en met donker weer voor de eerste keer. Ik ben dat gewoon niet meer gewend.
We hadden nog wel eerst koffie met gebak gedronken hoor en ondertussen was de nieuwe rollator van Freek gearriveerd. Als je duizelt en soms niet meer zeker op je benen staat kan je maar beter iets bij de hand hebben. Twee dames hadden hem bij een controle ziekenhuisbezoek van Janny weten te overtuigen, als je op je 83ste valt kan je soms ineens veel verder van huis zijn dan met een rollator.
Op oudere leeftijd geldt zekerheid voor alles en gelukkig kunnen we er nog om lachen.
zes reacties
Ik probeer nog wel gewoon in het donker te rijden, maar het komt gewoon niet zo vaak voor.
Ja, vallen na je 80ste doe je beter niet.
Wij hebben, na onze laatste rit in het pikkedonker van Schiphol naar huis, vorig jaar september, besloten dat we niet meer in het donker gaan rijden. Je raakt meer gestresst van dat getuur dan van de hele vliegreis, en dat is ook al stressvol. In de stad en kortbij nog wel. En een rollator komt er ook gewoon als het moet. Goeie uitvinding.
Dat laatste, daar gaat het toch maar om