Onderweg
Gisteravond ben ik begonnen met het afmaken van het plaatsen van de foto's van de reizen van Joop naar Nepal. Ik heb er een aparte pagina voor aangemaakt anders duurt het laden helemaal een eeuwigheid, maar ik heb ook de linken naar photobucket (klik 22 albums aan) erbij gezet, veel leuker om ze daar te bekijken.
De foto's komen zo uit de camera, bewerken ga ik niet aan beginnen, ik ga het nog wel nalopen of er tussenuit moeten, maar nu nog even niet. Het is veel.
De filmpjes doe ik ook nog, maar nu nog maar even eentje. Ik stel me zo voor dat Joop daar op een balkonnetje zit met een sigaartje en een wijntje en Supertramp op zijn hoofd (daar kan ik me nu niets bij voorstellen dan geniet je toch van de stilte) voor het slapen gaan, dat deed hij om de best lange eenzame avonden onderweg door te komen.
Een stuk van het leven van Joop waar ik nauwelijks deel van uitmaakte, hij regelde alles zelf, de reizen van A tot Z uitstippelen, wat hij meenam, soms bij een trektocht zelfs het eten, ik bemoeide me nergens mee, zwaaide hem uit en haalde hem bij terugkomst weer op. In de eerste jaren hadden we bijna geen contact, dat was er toen nog niet, zeker niet in de bergen, maar de laatste jaren natuurlijk wel dagelijks van 'goeiemorgen' tot 'welterusten', ver van huis zijn is lang zo spectaculair niet meer, je bent er bijna zelf bij.
Verhalen schrijven komt er (nog) niet van, ik betwijfel of dat ook ooit nog gebeurt, maar ik heb mijn best nu toch wel gedaan bij het in beeld brengen van alles.
Ondertussen liep ik rondjes met mijn hondjes en voelde me veilig als Joop er niet was. Soms gaat het zoals het gaat, meegaan is nooit een seconde bij me opgekomen, maar elkaar de vrijheid gunnen om dingen te doen zonder partner is best belangrijk, ook al kostte het me in het begin best moeite, het is goed zoals het gegaan is.
Daar ben je wel even zoet mee. Ik heb even naar die van 2022 gekeken. daar zitten idd wel wat dezelfde opnames bij.