Trots
Na een heleboel geprakkiseer kwam ik er vanmorgen eindelijk achter wie de gemiste bezoekster van gistermiddag was en ik kon haar ook nog een appje sturen. Zodoende keken we vanmiddag samen in de nog iets verwarmde kerk. Heel gezellig en oprechte bewondering, dat doet je zo goed. Mensen hoeven niets te kopen (wel leuk natuurlijk) maar gewoon samen kijken, wat iemand erin ziet en ervan vindt, dat vind ik zo leuk en dat deed zij.
Zo kan het dus ook, gewoon even een belletje of een berichtje en we gaan samen kijken zonder dat al die anderen in de weg lopen, want het is best mooi hoe ze daar hangen en ik ben best trots.
Verder paste ik weer op Senna, de buurhond. Vanmiddag een stukje lopen en vanavond eten geven en even uitlaten. Het is een brave hond.
Inmiddels valt er een beetje natte derrie, als het gaat vriezen wordt het wel uitkijken, hier wordt alleen op de doorgaande wegen gestrooid.
Hier ligt een laagje sneeuw, niet om je druk om te maken, maar wel wit.