Met zonder
Een superfijne voorjaarswandeling vanmorgen, zelfs al zonder jas, die ik natuurlijk eerst nog wel aan had. De kilometers van de dag gelijk gemaakt want vanmiddag stond de afspraak met de oogarts.
Nou, wat een feest weer, ik had me er al op verheugd en ook nog een nieuwe assistente die nog veel verkeerd deed, daar wordt een mens onzeker van:
'kunt u dit lezen?" en dan ga je zitten turen en proberen scherp te stellen, maar ze was snel, ik kwam niet verder dan de derde letter.... 'is het zo beter, of juist minder...? ' En dan nog het andere oog, hetzelfde verhaal, ik maak er niets van. Ze zijn gewoon slecht die ogen van mij, al vind ik dat zelf altijd wel meevallen eigenlijk.
Daarna naar de oogarts, voor nog een paar testjes, erg verblindend, maar dat was goed blijkbaar, er is verder niets aan de hand, alleen een beetje staar. Ik kreeg nog wel de heugelijke mededeling dat ik op het randje zit voor mijn rijbewijs, ik zou nog maar net door de keuring komen nu.
Kortom, in vier jaar tijd (want toen was ik er ook, de arts had het over twee jaar maar daar kan ik niets over vinden) behoorlijk verslechterd.
De afspraak in Goes voor het bepalen van de lenzen staat al en daarna kan ik ook al snel in Vlissingen terecht voor allebei de ogen tegelijk! Super! Ik kijk er nu gewoon naar uit, want ik merk zelf ook wel dat het er niet beter op wordt. Gewoon standaard lenzen adviseerde de oogarts, dan heb je misschien alleen om te lezen of beeldscherm nog een bril nodig, je gaat er zeker heel veel op vooruit. Nou daar vertrouw ik dan maar op.
Morgen het volgende avontuur.
zes reacties
Nou, op het randje voor je rijbewijs. Ik moet er niet aan denken. Is hier in Zeeland met het OV niet te doen toch.
De keuringsarts voor het rijbewijs zat bij mij te ‘miepen’ over m’n ogen maar de oogarts was vol ontzag hoe goed ik op mijn leeftijd nog kan zien. Ik had altijd een bril met een min focus maar bij het ouder worden gaat dat richting plus. Dus ik zie ook prima zonder bril. Maar ik moet er niet aan denken dat ik m’n rijbewijs, om wat voor een reden dan ook, niet meer krijg. Ik rijd al veertig jaar zonder schade.
Ja, de mens is kwetsbaar. Of je nou in het zuidwesten van ons land zit of in het noordoosten, je wilt in de regio niet afhankelijk zijn van het openbaar vervoer. Ik moet er ook niet aan denken.
Die keuring voor het rijbewijs stelt niets voor. Mijn man gaf aan dat hij glaucoom heeft, dat is een oogziekte waarbij de oogdruk te hoog oploopt en het oogveld kleiner kan worden. Zijn ogen werden getest, die borden met letters, die zag hij goed, want recht vooruit kijkend ziet hij prima. Maar wat hij niet ziet zijn stroken links, rechts, boven en beneden. Dat moet je wel kunnen zien als je autorijdt of fietst. We hebben zelf besloten om niet meer te rijden/fietsen. Als er iets gebeurt, los van alle ellende die je jezelf of een ander kan aandoen, ben je niet verzekerd, ook al ben je je je er niet echt van bewust dat je stukken mist. Dat zei de oogarts bij het laatste bezoek.
Ze kunnen veel tegenwoordig. Vroeger werden nog wel eens fouten gemaakt waarna mensen er sterk op achteruit gingen i.p.v. vooruit.