Eindnoot bij visite
Nog even dit over gisteren. Ik wilde het eerst niet vertellen maar dat heeft ook geen nut, hopelijk was het weer een leermomentje voor Joop.
Het Zwarte Schaap is niet echt rolstoeltoegankelijk, drie of misschien wel vier dat weet ik niet meer, grotere en kleinere drempels. Joop is er zo langzamerhand wel behendig in en als het te hoog is kan hij altijd nog even gaan staan.
Erin ging goed en naar buiten ook bijna, tot het laatste afritje, ik liep achter hem en zag het gewoon gebeuren, Joop dacht waarschijnlijk dat hij er was en wilde vaart maken, de straat op reed achteruit om over het drempeltje te gaan en zag niet dat er nog een afritje was, 'het loopt hier af Joop', zei ik nog, maar dat hoorde hij waarschijnlijk niet meer want toen lag hij alweer op straat voor de zoveelste keer. Normaal gesproken zitten er ook een paar doppen aan de achterkant zodat je niet achterover kunt vallen, maar die waren onhandig bij het thuis weer naar binnen rijden.
Ik moet zeggen dat hij het erg vakkundig deed, gewoon voorover achterover over de kop de straat op rollen en op een paar bloedende schrammetjes na was er niets aan de hand, maar dat is toch echt niet wat je wilt. Net of ik die kar niet even vast kon houden om hem behouden op straat te zetten, nee dat mag ik niet! Het terras zat vol, die zagen het natuurlijk ook gebeuren.
Even later moest ik wel heel erg lachen, dat zullen de zenuwen wel zijn geweest. Beter maar wat voorzichtiger, want op ook nog gebroken ledematen zitten we echt niet te wachten.
Op de foto lijkt het niet erg af te lopen maar die voorwieltjes zijn klein en die schieten dan zo naar beneden en word je gelanceerd.
Nu ja dat hebben we ook weer gehad, op naar het volgende.
.
Ach, het kan gebeuren, hij moet gewoon leren om het rustig aan te doe met alles. Maar ja, wat in het vat zit, verzuurt niet