Even vergeten
Onze aanschuiftafel van gisteravond. De wandelclub heeft het aanschuiven inmiddels ook ontdekt. Peter schuift ook al langer aan en tegenwoordig zwaait hij ons toe als we binnenkomen. Ergens binnenkomen met een rolstoel gaat niet zomaar ongezien en waar ga je dan zitten als het al wat drukker is, besluiteloos als we zijn, maar dan is hij er, met een 'zullen we hier?', heel fijn!
We hebben weer heerlijk gegeten en ondertussen gezellig gekletst en gelachen, dat is het voordeel als je elkaar al een beetje beter kent, kom je bij vreemden te zitten gaat het toch al snel weer over ziektes, want ja hoe kom je in die rolstoel... ik ga juist uit eten om dat even te vergeten.
Alweer een mooie dag, maar wel wat vochtoger. Lekker gwandeld vanmiddag, vanmorgen kwam er niet van, als er dingen gedaan moeten worden doe ik dat maar liever gelijk, dan is het maar gebeurd.
Lijkt me best gezellig zo’n aanschuiftafel.