Waar blijft de tijd
We hebben weer lekker gewandeld vanmorgen, de koeien verwelkomden ons bij de dijk, want aan die stomme duikers heb je ook niks, leken ze ons te zeggen. Erg makkelijk loopt het niet achter de dijk, ik had voor het eerst mijn sandalen aan gedaan, dat was niet handig, maar o zo mooi daar.
Joop rolde een rondje en kwam later ook naar het terras, waar tafeltjes voor ons gereserveerd waren, want het was er al best druk.
Vandaag viert Levi zijn 23ste verjaardag, ik heb geen recente foto, hij doet niet aan selfies en als ik hem zie vergeet ik het zoals laatst met het feestje van Joop.
23 jaar, zolang als ik blog, sommigen van jullie hebben hem op zien groeien....
zes reacties
Ja Ria, we bloggen al lang. Ik kan me even niet herinneren of ik hier al las dat hij werd geboren, maar voor de rest heb ik hem volgens mij als baby langs zien komen in je verhalen. Maar ik blog al meer dan 20 jaar in ieder geval.
Zeeland achter de dijken. Het is gewoon mooi.
Gefeliciteerd.
Gefeliciteerd! Ik volg je al heel lang, maar weet niet of ik nog weet van Levi’s geboorte.