Wie had nu ooit gedacht dat ik nog eens zo blij zou zijn met een fiets, ik niet in elk geval, al begon ik de laatste jaren wel steeds meer te twijfelen.
Ik had een aanbieding die niet op voorraad was weg laten zetten en als ik daar met de auto om zou gaan was er alweer een deel van de aanbieding verloren gegaan, dus ik besloot vanmorgen om op de fiets te stappen. Weinig wind en niet al te koud. Voor de zekerheid wel wanten aan en dat bleek niet verkeerd.
Vergeten de strava teller aan te zetten vandaar dat ik het net nog maar eens even uitmeette en dat ben ik nu ook kwijt, maar alles bij elkaar ruim 25 km dacht ik, het bovenste vierkantje wandelde ik vanmiddag met Paule, de rest was fietswerk, zonder hulpmotor hè, je fietst of je fietst niet.
In Zierikzee wandelde ik een rondje en op de terugweg reed ik langs de groenteboer, vooral voor de heerlijke appels, maar ook voor groente, al had ik nog genoeg te liggen.
Tussendoor deed ik nog een wasje of wat en dat ligt nu ook allemaal alweer in de kast.
Bloedonderzoek heeft uitgewezen dat Joop een lichte bloedarmoede heeft en omdat ze het vergeten waren is de B12 ook nog getest waarvan vandaag de uitslag. Tekort! Dus Joop fietste vanmiddag ook nog eens naar 'de stad', want de dokter kan het wel meten maar je moet dan wel zelf de pilletjes kopen...
Vanmorgen eerst een rondje met Paule en dat was het dan wel wat wandelen betreft. Ik had gewoon geen tijd. Een dag is niks.
Het goede moment op het filmpje is eigenlijk al weg, ik keek omhoog en het was alsof de vliegtuigstrepen bewogen en de wolken stilstonden, of misschien is het er nog wel maar is voor mij de betovering voorbij.
Verder was ik weer eens bij de kapster, ze verwijderde mijn dode puntjes, ze waren zo dood dat je ze bijna niet zag liggen, maar mijn haar is weer springlevend!
Daarna nog even naar de PLUS, ik was nu toch in de buurt, het was er rustig, weinig mondkapjes en alle ruimte voor iedereen.
Toen nog even op de thee in de Veerhoek en mijn wandelzin was eigenlijk over, dat kan nu ook.
Joop was al bang dat ik met de meegebrachte pompoen in de weer was, maar gelukkig het werden pannenkoeken. Mannen en pompoenen is geloof ik niet zo'n goede combinatie.
Een herfstachtige tekening klaar. Leuke bijkomstigheid is dat hij al verkocht is. Dat heb je als je van die eigenaardige dingen tekent natuurlijk. Deze is herkenbaar, de boom en de bladeren, maar degene die hem kocht vindt eigenlijk al mijn tekeningen wel mooi. Erg leuk dat hij een mooi plaatsje krijgt ergens. Hij is al op de post!
Lekker weer vandaag! Vanmorgen een rondje en daarna de tekening op de foto, daar kan ik zomaar een uur mee kwijt zijn voordat het naar mijn zin is. Meestal zo aan het eind van de ochtend wordt er gebadderd. Eerst Joop want dan hoeft hij niet te zemen, daarna ik en als ik dan klaar ben ben ik eigenlijk pas aangekleed om me buiten te vertonen. Dat duurt ook niet lang want tegen de avond gaat dat alweer uit voor oud spul om te koken en op mijn kamertje te zitten, heerlijk! Oude kleren zitten het lekkerst
Vanmiddag weer een rondje met Paule, ik ging lopend naar de Dijkhuisjes, dus het was een wat langere wandeling. Komende zaterdag staat er een artikel over de Dijkhuisjes in de PZC, als iemand in de buurt de krant wil bewaren, graag. Rosemarie vroeg ernaar, maar wij hebben geen papieren krant meer.
Lekker vroeg op, dat wil je wel als je al een paar uur ligt te draaien en te keren, want daar wordt je rug niet vrolijk van.
Wat ik wel kan melden is dat het met mijn schouders een stuk beter gaat, natuurlijk is het er nog wel, maar ik kan mijn jas weer aan en uitdoen zonder al teveel pijn en mijn rug weer fatsoenlijk afdrogen!
Nu weet ik natuurlijk niet of dat komt doordat ik niet meer brei of door de pillen, maar ik denk dat die toch ook zeker van invloed zijn. Ik heb al een nieuwe voorraad gehaald en als die op is en het heeft nog niet geholpen kan ik net zo goed stoppen zei de winkeljuffrouw. Drie maanden en je moet echt verbetering voelen. Dat ik nu na twee weken al nieuwe voorraad haalde komt omdat er geadviseerd wordt in het begin wat meer magnesium te slikken, dus dan ook gelijk de rest er maar bij. Er is tenslotte geen betere raad als voorraad zei mijn moeder altijd en toen was er niet eens corona.
Lekker gewandeld en gekleurd en tussendoor gewoon een beetje gescharreld, zoals de dagen gaan tegenwoordig, ik hou dr van, lekker bezig en toch niets bijzonders.
Op mijn wandeling vanmiddag kwam ik de paddenstoelen tegen, ik had ze gisteren al gezien toen ik naar Brouwershaven fietste, maar ja toen zat ik op de fiets.
Vanmiddag op het gemakje naar toe gewandeld, het is herfst.
Ik heb/had een heel lief vriendinnetje op facebook, ik ken haar al jaren. Nu is het ook niet een alledaags doorsnee mens, maar als iemand geen vrienden meer met je wil zijn omdat je de corona app hebt geïnstalleerd ga je wel erg ver vind ik. Ik vroeg haar zodoende mij dan zelf maar te ontvrienden en dat deed ze.
Ze schreef er dit over:
aanvulling: onder de post vroeg iemand waarom ik er tegen ben. mijn antwoord: Ik zie het als onderdeel van het gedrags experiment wat de overheid met ons aan het doen is. Het gaat volgens mij over volgzaamheid en over klik bereidheid. In china hebben ze een strenge controlestaat gebaseerd op -door de overheid bestempelt- sociaal gewenst gedrag. Het systeem daar houdt voor iedereen een sociaal scorebord bij via de camera's met gezichtsherkenning die daar overal hangen en controleerd ook via telefoonapps.
Ze werken daar met een stoplicht kleursysteem. Bij groen voldoe je, bij oranje verlies je vrijheden zoals reizen, je baan of uitkering, naar evenementen etc. en bij rood mag je praktisch niet meer deelnemen aan de maatschappij. Op verschillende vlakken, gaan wij in rap tempo china achterna. Deze app draagt daar aan bij. Ongeacht wat ze aan privacy shizzle hebben ingebouwd in die app, het deugt van geen kant.
Moreel niet, principieel niet, ideëel niet en daarnaast is er heel veel ruimte om er misbruik van te maken. Stel iemand met slechte zin, heeft een telefoon van iemand in handen die besmet is. Die gaat met die telefoon door een paar wijken wandelen. Dat kan enorm vervelende gevolgen hebben. De telefoons maken contact met elkaar en vervolgens kan het gebeuren dat heel veel mensen onterecht binnen moeten blijven.
Dat ligt dan niet aan de kwaliteit van de techniek of de mate van privacy.. maar aan de ruimte die de app heeft om door menselijk toedoen de situatie heel lelijk te maken. Voor mij zijn er heel veel redenen om die app niet te downloaden en de mensen die hem wel downloaden, wil ik daarom uit mijn contactenlijst. Het downloaden van die app suggereert mi. een schijnveiligheid die uiteindelijk meer schade toebrengt op een veel breder vlak. Ik wil er graag ver van wegblijven.
Als je zo denkt dan moet je al helemaal niet op Facebook zitten lijkt mij. Ik vroeg daarna nog of ze nu wel zeker weet dat niemand van haar vrienden de app nog heeft, daar kreeg ik geen antwoord op, natuurlijk niet, want dat weet ze niet. Ik was ook nog eent tijdje vriendjes met haar terwijl ik de app al wel had.
Ik heb nog veel meer apps die waarschijnlijk nog veel onbetrouwbaarder zijn en eigenlijk ben ik ook helemaal geen voorstander van die app, maar ja, manlief heeft hem en die vindt dat ik dan ook maar moet, andere vriendinnen roepen dat ik toch ook moet, dus ja dan zwik ik ook maar, het kan geen kwaad denk ik dan en over een tijdje gooi ik hem er gewoon weer af.... dat deed ik al een keer omdat bovenstaande vriendin toen vroeg of ik haar wilde ontvrienden, dat ging me te ver en ik koos toen voor de vriendin, maar ja........... het is toch om ziek van te worden, al dat gedoe.
Het was wel een beetje rare dag eigenlijk. Vanmorgen nog wel een rondje en daarna ging Joop op stap en ik kleurde wat en kreeg visite en pleegde een telefoontje en toen ik eindelijk klaar was om te fietsen of te wandelen kreeg ik weer visite, die dacht dat wij een postkantoor waren, daar dronk ik toen een kopje thee mee en ondertussen fietste Joop een rondje en ging ik daarna toch nog maar even op de fiets naar Brouwershaven, de banaantjes waren weer op en spekjes voor door de zuurkool.
Er kwam geen regen aan dachten we, dus sprongen we op de fiets. Joop vor een fietsrondje en ik naar de Dijkhuisjes. Ik was er nog maar net toen het begon te plensen, dus wachtte ik even tot het droog was om een rondje met het hondje te gaan doen. Joop had achteraf geen druppel gehad. Plaatselijk noemen ze dat.
Daarna volop zon, het was heerlijk zo op de zondagmorgen.
Vanmiddag nog een rondje en tussendoor kleurde ik.
Om de een of andere reden gaat het niet fijn, dus ik wacht maar weer op betere dagen.
Na een fijn ochtendrondje, overwegend in de zon, was het tijd om de oliebollen op te halen in het Dorpshuis. De jaarlijkse actie van de muziekvereniging om de kas wat te spekken.
Daarna gingen we de tuin maar eens in, ik om te vegen vooral en Joop om de meegebrachte bijenspullen op te ruimen. De bijen mogen hun zelf vergaarde honing houden om zo de winter door te komen, hij hoeft dus geen suikerwater te voeren. We hoeven niet te persen en potjes te vullen, iedereen blij!
De boel netjes aangeveegd, alles even van zijn plek gehad en opnieuw geordend. Een beetje groepjes gemaakt en gladde schauwplekken ook even geschuurd met een sopje met azijn. Het wordt weer leger en leger, maar de blaren vallen voorlopig nog wel even, de boom is nog niet half leeg, al staat de wind nu wel de goede kant op.
Mir kwam ook nog even op de thee, we zoenen maar even niet meer en zitten gewoon aan de eettafel net als altijd.
Zo langzamerhand glijden we de donkerte in. 's Morgens vooral wil ik toch wel even weten hoe laat het is voordat ik mijn bed uit stap. Acht uur vind ik een mooie tijd, maar zeker met donker weer lijkt het dan nog lang niet zo laat.
Silvia zou eigenlijk dit weekend komen, maar ja nu maar even niet.
Soms denk ik weleens, straks gaan we onverwachts dood en zien we elkaar nooit meer, ook met broers en zussen, het kan toch zomaar gebeuren dat we elkaar al voor de laatste keer gezien hebben.... zulke gedachten heb ik soms.
Mijn binnenkant is vaak veel somberder dan mijn buitenkant lijkt. Hebben jullie dat ook?
Tijd voor kaarsen. Jaren niet veel kaarsen gebrand, wel met krst soms, maar nu voel ik de behoefte af en toe wat aan te steken. Ik had al een bord gepakt wat Joop ooit eens kreeg in verwegistan, maar dat liep rond, dan staan ze niet mooi recht. De asbakken had ik al op de vensterbank gezet vorige week, maar ineens wist ik waarom!
De tuin vanmorgen, het wordt tijd dat ik weer eens even veeg. Ik vind het zo jammer dat ik de middelste trompetbloemklimmer al heb gekortwiekt, want die wordt prachtig geel in de herfst, dat was ik even vergeten, zo zonde. Kleurrijk is het wel hoor alles bij elkaar, leuk om naar buiten te kijken, ook als het regent.
Dat deed het vanmorgen gelukkig niet en er was geen wind, dus Paule kon wel alleen op stap met bazinnetje. We waren gisteravond gezellig even op visite bij haar voor een wijntje en een boot met tappa's als dank voor het invallen voor haar vertrouwde uitlaters die met vakantie waren. Je kunt wel blijven volhouden dat het niet nodig is, maar ja, het was gezellig en lekker, dus ja.
Komende dagen weer eens wat tijd om te vegen en de tuin op te ruimen en alles een beetje bij elkaar te zetten. De rotan stoeltjes blijven gewoon buiten, ze beginnen al aardig te verkleuren, dat vind ik fijn. Hierin verschil ik best met Joop, hij zou ze het liefst blinkend geel houden, van mij mogen ze vergrijzen. Hoe ouder hoe mooier dat is toch met zoveel dingen zo.
Vandaag de verjaardag van Wim, hij werd net als Kees afgelopen maandag 78 jaar, op deze leeftijd mag je dat best vermelden. We hebben gezellig even gebeld vanmiddag.
Ook gelijk maar eens even contact gezocht met mijn 79 jarige zus, Corona gooit heel wat roet in het eten wat betreft het eens even gezellig bij elkaar langs gaan, dat is erg jammer en het ziet er niet naar uit dat daar snel een eind aan komt.
