Vanmorgen nog lekker zacht en droog.
Een beetje herfstig wordt het al wel overal
Vanmiddag gingen we met de bus naar Schuddebeurs.
Daar hadden ze net de boel gestofzuigd en met een nagelschaartje de randjes geknipt.
Even buiten Schuddebeurs deze vieze slonzige paddenstoel in de berm. Het was inmiddels ook gaan regenen, maar ik had windje mee, vandaar dat ik eerst een stukje met de bus deed.
'Hop' zei Joop, we nemen een hor, beestjes horen buiten.
Maar dat was even een beetje te eenvoudig gedacht. Het bestelde hor kwam, Joop raapte moed en toen het eenmaal zat, liep het niet, de boel was scheef, paste niet. Kortom daar moest een timmerman aan te pas komen en die hebben vakantie en niet erg veel tijd, het was een vulkwarweitje misschien, maar een week of twee geleden is het gebeurd, de latjes zaten maar ja toen moest Joop weer op zoek naar nieuwe moed...
en vanmorgen opeens was het er.
Toen moest ik eerst weer even met plamuur en verf aan de gang, maar het lukte hoor... wel niet dat je zegt hupsekee, nee het touwtje schoot terug en nog een paar dingen maar met hulp van de horrenhulplijn kwam het allemaal voor elkaar.
Eigenlijk zie je er niets van, want horren zijn als het goed is onzichtbaar, maar die stang bovenin daar zit het aan vast.
Terwijl Joop met de horrorlijn in de weer was deden Didi en ik gewoon een rondje en bijna thuis was er de groenteboerbel, dat kwam goed uit want ik had geen zin in de spruitjes die ik nog had. De groentewagen stopte bij Jan voor de deur.
Nu had Didi al een keer eerder een varkensoor van hem gehad en nee, dat vergeet ze niet natuurlijk. Hoe recht en hoe netjes kan je zitten.
en dan geeft hij het aan het vrouwtje... netjes in een plastic zakje
Maar het kwam goed hoor, ze mocht af en toe ruiken er verloor het geen moment uit het oog.
We wandelden de spruitenroute vandaag op deze laatste mooie nazomerdag als we de weerberichten moeten geloven. Het was heerlijk!
Ik bakte nog eens een appeltaart, tweede poging, deze keer was hij te licht, hij wilde maar niet bruinen. Te bang als ik was dat hij weer in één keer te bruin zou zijn de oven blijkbaar niet warm genoeg gezet, waardoor de appeltjes gingen lekken en het deeg dus maar bleek bleef.
De smaak is goed we lusten er wel pap van. Appeltjes heb ik ook nog dus drie keer is scheepsrecht zullen we maar denken, eerst deze even opeten.
Eind van de middag kreeg ik peertjes van de achterbuurvrouw, ze knipte de klimop en zo kwamen we aan de praat. Zij is de eigenaresse van De Boom, die in haar prachtige tuintje staat.
We dronken samen een wijntje en kletsten wat af. Heel gezellig.
En die boom... daar komen we wel uit.
Trui is klaar en droog. Het is een bipsentrui geworden, lekker warm aan de billen.
De dag begon nat een grijs, maar vanmiddag klaarde het op rond Zonnemaire.
We hadden een warm welkom bij thuiskomst, Didi was blij verrast. Na een poosje elkaar aangestaard te hebben speerde de kat er vandoor, daar had Didi wel graag even achteraan gegaan maar helaas pindakaas.... ze zat aan de riem.
Wij hadden vanavond een heel bijzonder feestje, ik heb er erg van genoten.
We waren in Ouwerkerk bij Joke en Wim en Ineke zong de sterren van de hemel. Niet echt natuurlijk maar ze wist het kleine publiek te boeien, sommigen zelfs tot tranen toe. Ik hield het bij kippenvel, maar ze kan er wel wat van hoor.
Er werd ook nog even gedanst, kortom 't was gezellig!
Nu weer thuis, de problemen bij Photobucket lijken opgelost, dus toch nog maar even een verslagje.
Het gaat niet goed met Photobucket geloof ik, daardoor laat ik het ook even afweten.
Als de plaatjes het weer doen ben ik er ook weer.
Fijn weekend!
p.s. die van gisteren doen het wel omdat die ergens anders staan.
De P. bakt tegenwoordig potten en omdat ik gek ben op kruikjes en potjes met of zonder deksel had ik er eentje besteld toen ik een mooitje voorbij zag komen op het grote feestboek.
Gisteren kwam er een hele winkel voorbij, tenminste bijna dan en ik ging eens kijken vanmorgen.
De P. was zelf niet thuis maar mevr. de P. liet me de 'winkel' zien en ik nam alvast het potje mee dat voor mij bestemd was.
Dat het echt voor mij was zag ik in de auto pas. Leuk!
Ik heb er suikerklontjes in gedaan, niet dat we dat zelf gebruiken, maar voor de visite en het staat leuk tegen de keukentegeltjes.
Het andere bruine potje is van jaren geleden toen we op vakantie in Fuerta Ventura waren, daar kregen we het ijsje na het eten in zo'n potje en dat mocht je meenemen, ik heb er nog een paar.
Binnenkort ga ik nog eens kijken want hij is nog niet van mij af hoor, die de P.
Hij wandelde zomaar midden op de weg, erg gevaarlijk want best druk daar. Hij stopte wel netjes even als ik de camera voor zijn neus hield.
Hiet ziet er zo hier en daar toch al behoorlijk herfstig uit en het is best fris nu, we kunnen weer truien aan!
En de verwarming zo nu en dan even, lekker weer vloerverwarming.
De mouwen zijn uit mijn oude trui en nu heb ik plots een spencer.
Verder wachten we nog steeds rustig af, het is niet anders.
