Vanmorgen kwam ik voorbij de paddenstoelen van eergisteren, ze zagen er al een stuk vleziger uit, mooi genoeg voor een foto.
Gisteren maakte ik mijn eerste Zonnemairse tekening af, de tweede van dit jaar wat zodoende niet erg productief was en met nog maar twee maanden te gaan ook niet meer zal worden. Te druk met verhuizen en andere zaken waardoor ik de rust niet vond.
Dat was vorig jaar wel anders, toen maakte ik er toevallig op deze dag ook eentje af.
Deze heb ik weer tegen het raam geplakt boven.
Vandaag zouden we even het witgoed verhuizen. Er moest eerst nog even een muurtje geschilderd dus het werd iets later, maar om een uur of één reden wij van onze en Mir van haar kant naar Scharendijke.
Het witgoed opgeladen en nog wat spullen en.... ojee, toen vonden we nog een volle kast met kleren en schoenen, waar moest ze het toch allemaal laten... het kwam me toch zo bekend voor.
'Ik heb niets' riep ze in het begin, 'zo gebeurd', totdat je uit gaat pakken.
Nou en toen vonden we later nog een volle kast en het pastte niet op de kar allemaal dus we moesten toch nog een keertje rijden.
De nieuwe bewoner kwam al vriendelijk lachend aangelopen toen we de laatste spulletjes op de kar deden.
Daarna vonden we nog een volle kst onder de trap, en oh ja het tuinbankje moest ook nog kortom we hebben nog veel opgeruimd op het laatst.
We wensen haar veel geluk in haar 'nieuwe', vochtvrije, tochtvrije, droge, centraal verwarmde, mèt leuke keuken, gezellige huisje. Het werd een keertje tijd.
Morgen weer aan het werk en op het gemak langzaamaan alles een beetje opruimen en een plekje geven.
Vanmorgen verhuisden we bij Mir de spullen die met zorg verhuisd moesten worden, ze had daarvoor speciaal een boedelbak gehuurd en natuurlijk had ze zelf de regie, wij droegen aan en zij vulde de bak.
Planten en schilderijen, een breekbare kast, alles werd met zorg versjouwd, al begon Joop wel weer iets te enthousiast met een kledingrek, gelukkig liep het goed af en de spullen kwamen heelhuids in Haamstede aan.
Wij slaakten een zucht van verlichting, want ja de bak hing wel achter onze auto.
En omdat het daar bij de overbuurvrouw altijd zo heerlijk ruikt naar appeltaart en verse broodjes trakteerden wij onszelf daar op. Miriam had geen tijd, of eigenlijk geen geduld. Het zal een rust voor haar zijn als alles achter de rug is.
Ik maakte vanmiddag nog een wandelingetje en kwam de mooie paddenstoelen tegen. Vanmorgen was alles weer nevelig en nat, de foto is groot mooier, klikken maar.
'Er zit wat slijm op uw jas' zei ze nadat onze honden voor het eerst eens even los gespeeld hadden. 'Je mag wel jij zeggen hoor' zei ik nog, ik weet niet of het over kwam.
Het was 26 graden toen we beneden kwamen vanmorgen, er was al iets met de cv ketel, maar we dachten dat het opgelost was met een nieuw onderdeel, dat bleek dus niet het geval en we hebben eerst de deuren maar eens open gegooid, het lijkt buiten toch ook nog steeds zomer.
'Lekker pepernootjes!' dacht Joop, al vond hij het wel raar dat ze in de garage lagen. Het zal de tijd van het jaar wel zijn, want Didi krijgt toch echt het hele jaar door dezelfde brokjes te eten.
We begonnen na de ochtendrituelen met het overbrengen van het bed van Miriam. Zelf was ze alweer druk in de weer met het laminaat in de kamer, boven was klaar dus het bed kon op z'n plek.
Daarna wandelden we heerlijk door de polder in ons t-shirt, ook best nog behoorlijk warm.
Geen boot meer te bekennen in Bommenede.
Daarna verhuisden we nog een karretje met spullen zodat ze kan zitten en tv kijken, want een moment van rust is wel belangrijk na een dag hard werken. Het wordt leuk! We zijn erg blij voor haar, het is een heerlijk plekje.
En toen ik omviel bij het uitladen kwam er iemand met, 'gaat het mevrouw?' Ik word oud geloof ik, of zou het met de haarlengte te maken hebben...
Vroeg op vanmorgen, je denkt dat het kwart over acht is, de tijd die we normaal ongeveer opstaan maar dan is het plots nog maar kwart over zeven. Dat duurt weer even voor dat allemaal rechtgebreid is.
Op de Veerdijk was het weer mooi nevelig, gelukkig heb ik altijd mijn fototoestel bij me.
Daarna keken we even op Haamstede bij Miriam die druk in haar huisje aan het werk is, samen met haar vriendin die een handje helpt, ze schieten uh... lekker op. Joop hing nog wat lampen op en ik had soep meegenomen.
Vanmiddag een rondje door de polder van Dreischor.
"Straks komen we Ria nog tegen" zei de Scharendijkse die een rondje op de fiets deed met haar man.
"Daar komt ze..." zei hij en we maakten even een gezellig praatje.
Zo en dan ga ik nu weer maar 'lekker door met mijn lekker onbelangrijke dingen zodat ik niet bij mezelf hoef te kijken... dat is lekker veilig allemaal...' misschien moet ik eens wat meer boeken lezen.
Wat een genot vandaag! Waar ik ook kwam iedereen zat of bewoog lekker in de zon en ik zit er nu in elk geval lekker van te gloeien.
Vanmorgen eerst naar Zuidbos om verse spullen voor een pompoensoepje, dat heb ik net gemaakt en er lekker van gegeten. Joop zit ergens bij een prijsuitreiking twee uur te eten en dan gaat het vooral om veel... er zijn er die scheppen wel drie keer hun bordje vol... en dan nog toetjes. Allemaal lekker hoor, maar daar had ik geen zin in. Ik ga elk jaar één keer mee, dat vind ik genoeg.
Ik maakte een heerlijke wandeling in mijn trui, zonder jas en dat was best nog warm.
Mijn muis was overleden vanmorgen, dat kan de batterij zijn natuurlijk maar ik nam ook gelijk maar een nieuwe mee en dat was maar goed ook, want toen de nieuwe batterij erin zat deed hij het nog niet.
Ik deed ook wat aan de verlichting want wit licht vind ik niet mooi en zeker nu de lampen weer meer aan gaat valt dat steeds op. Joop ziet zulke dingen niet eens.
Verder kwam ik leuke stoelkussentjes tegen, de vorige waren al flink geslonken en donkerbruin, deze zijn weer lekker dik en licht.
En zo ben ik toch steeds nog bezig dingen wat aan te passen of gewoon een beetje zoeken wat leuker is en nu ook boven het laatste kamertje wat gezelliger te maken zodat ik daar komende winter weer wat kan fröbelen.
Het bovenste cyclaampje is al van vorig jaar, er komen allemaal nieuwe kleintjes bij en begint nu ook te bloeien net als de Helleborus, leuk!
Vanavond aten we een hapje bij Salud. Eerst gezellig even aan de bar, het is toch leuk weer even oude dorpsgenoten te zien. Ik at daarna heerlijke tongetjes, Joop ging voor de hertenbiefstuk, wilde winterkost.
'Ik wil eigenlijk wel even door het Gangetje' zei ze toen we na het wandelen bijna thuis waren. Herinneringen lagen daar, iets met zoenen...
We hebben weer gelachen en onszelf gespiegeld, af en toe is dat even nodig om te weten wie we ook alweer zijn en hoe het komt dat we doen zoals we doen, iets met genen...
Er zijn bij ons geen anderen meer voor handen om dat te doen.
De mannen weten het nu ook weer, want die hebben het ook niet altijd makkelijk met die van Feliesjes, je zal er maar mee getrouwd zijn.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3177-3184 van 8175 |
Volgende Pagina »
