Vanmorgen kwamen ergens een paar grote berenklauwen voorbij. Die staan hier ook, dus ik zette mijn fototoestel op het putje, liep snel naar de andere kant van de weg waar Didi lekker tussen de blaren kroop en wachtte op de piep van de zelfontspanner. Ik zie nog geen vreselijke blaren of blazen, dus het zal wel meevallen.
Ze sprong ook even later lekker het water in, het was mooi helder en omdat we vroeg op pad waren nog lekker koel.
"Mam, kan jij die mouwen wat korter maken, ze zijn net wat te lang..." vroeg ze gisteren en vanmorgen ging de telefoon met de vraag of het al klaar was, dus vanmiddag gelijk maar aangepakt. Wonderwel goed gelukt, 't was psies goed!
En toen was het alweer bijna etenstijd.
Zodoende kwam er van heermoes trekken niets en Joop had ook al weken lopen zeuren of ik zijn waterloopje schoon wilde maken, daar groeide vanalles en het kwam er maar niet van. E.e.a had wel tot gevolg dat hij het vandaag gewoon zelf heeft gedaan, zo heeft elk nadeel weer zijn voordeel of zoiets
Ik vermaakte me vooral met het heermoes vandaag, overal goed voor dat spul, maar bij mij gaat het de kliko in. Het is de eerste keer dit jaar dat ik het verzamel, morgen nog wel een tijdje bezig en dan maar weer wachten tot het terug komt.
'Hee een spin met een rugzak' dacht ik, maar het lijkt een jonge kruisspin met een gezwel of zo.
Vanmiddag lekker gewandeld, daar is het nu ook weer weer voor en ik krijg eindelijk ook weer het gevoel dat mijn lijf 'normale' proporties aanneemt, dat lijkt met die warmte ook op te zwellen tot plus tien kilo.
Zo mag het blijven, dit is fijn, nu drukken we het pauze knopje in tot eind oktober
De tuin is weer lekker opgefrist na de regen van vandaag. Vanmorgen nog een beetje extra steun aan de langste stokrozen gegeven die nu, zwaar van het water, wel heel erg scheef gingen hangen.
Verder de klimboel een beetje in goede banen geleid, alles groeit nu als een tierelier en ik ben weleens benieuwd hoe het er over een paar jaar uit zal zien want er staat vanalles door elkaar.
Vanmiddag boodschappen gedaan en naar de kapper geweest.
Ik weet niet meer hoe het beestje heet, maar hij vond het erg gezellig op mijn hand.
Vandaag lekker aan het soppen en opruimen geweest, het was er weer eens weer voor. Tussendoor wel even gewandeld natuurlijk, wat ziet het er heerlijk zomers uit overal.
De tarwe begint al aardig te rijpen en de 'heeste' ziet al zo geel als wat. Ik vind het een feest om er tussendoor te lopen.
Eenmaal weer thuis weer verder, als het lekker gaat moet je vooral niet stoppen natuurlijk. Mijn tuinhok is nu ook weer netjes opgeruimd.
Dat mag ook wel want komend weekend gaat de camping weer open, dat is hij wel een heel jaar natuurlijk, maar in de zomer vind ik het altijd weer een beetje anders, dan leef je toch meer buiten.
Ik verheug me dan ook zeer op al mijn campinggasten.
Hij ziet er een beetje verfomfaaid (leuk woord, ook gelijk maar de titel, dan wordt het nog eens gebruikt) maar dat zag ik net pas, toen ik de foto's ging bekijken.
Hij heeft er al heelwat vlieguurtjes op zitten denk ik.
Ik deed nog eens wat in de tuin en daarna wandelden we een rondje, er waren veel vlinders maar ze wilden niet gaan zitten en het waaide ook nogal. Het blijft dus bij deze ene Atalanta.
Het stammetje stond al een paar jaar kleurloos te staan en omdat de windgong die ergens anders hing het begeven had besloot ik iets met de staafjes te doen.
En zo kwam van het één het ander, want mijn blikken zijn nog steeds niet leeg.
Met de warmte viel het wel mee vandaag, al was ik eigenlijk wel toe aan een lekker buitje, maar dat wilde niet lukken. Voor wandelen was het wel te warm dus we bleven lekker in de tuin.
Ik frobelde nog eens wat met een stammetje, dat is nog niet af dus wordt vervolgt.
En vanavond prikten we ergens een vorkje mee. Heb je ooit al eens iemand zo een bbq aan zien maken?
Natuurlijk kwam het allemaal goed met het vlees, het was heerlijk en erg gezellig.
Ik vind het altijd wel weer een wreed gezicht om te zien hoe een dier een ander dier dood maakt en daarna lekker oppeuzelt... of niet. Didi heeft ook al twee konijntjes gevangen en daar komt ze dan na een paar dagen mee aangelopen, zo van 'alsjeblieft, ik weet ook niet wat ik ermee aan moet'.
Maar deze poes weet er wel raad mee denk ik en geen enkele poezenorganisatie die in het geweer komt en roept dat alle poezen nu maar eens sla moeten gaan eten. Of dat dit moorddadige gedrag nu maar eens afgelopen moet zijn en de konijntjes op een vreindelijkere manier dood gemaakt moeten worden.
Deze jonge reigers kregen ook les in het vangen van een maaltje, tenminste dat neem ik aan. Pa en ma reiger die de kinderen leren waar en hoe de muisjes en de kikkers te vangen zijn. Veel te veraf maar ik vond het wel leuk.
Vader en moeder zwaan hebben er nog maar eentje over, ik werd goed in de gaten gehouden.
Zo en nu weer even lekker met het water spelen, al is het hier inmiddels heerlijk afgekoeld hoor. Er staat een fijn zeewindje.
