Hier plantte ik drie nootjes en hier kwam er eentje boven. Die pot heeft de hele winter dan weer hier gestaan, dan weer daar, soms veel te nat, dan zette ik hem weer een tijdje onder een afdak en soms dacht ik dat ik hem maar weg moest gooien maar niet gedaan natuurlijk, want wie gooit er nou een notenboom weg.
De afgelopen weken bekeek ik het stokje eens zo af en toe, er zat nog weinig leven in, maar dat was bij de grote ook zo.
En nu, warempel, er komt een blad!
Nou die wil ik nog weleens groot zien worden hoor. Een paar dagen geleden zei ik dat we eigenlijk nog nooit een kastanje hadden gehad en dat ik er misschien toch nog eens eentje moest planten. Toen was er 's avonds in het nieuws dat de kastanjes ziek zijn, dus dat wordt hem niet, het wordt is een noot!
Vanmiddag was ik ook nog even het tuincentrum voor wat krabbenscheer voor in de vijver. Ik vroeg ook nog naar een zonnebaars, maar die mogen niet meer verkocht worden omdat ze schadelijk zouden zijn.
Het was inmiddels droog geworden dus deden we ook nog een rondje. Het is druk overal, waar je ook loopt auto's met Belgen en Duitsers, op het fietspad fietsers, het is weer gedaan met de rust. Volgende week Pinksteren en dan daarna rollen we zo langzamerhand het seizoen weer in.
De bloeiende Pauwlonia Tomentosa, ik ben er nog steeds niet kapot van. De kelkjes bloeien ook maar een dag of wat en vallen dan op de grond.
Ik ben nu wel zo'n beetje rond in de tuin, het is en blijft een rommeltje, maar wel een georganiseerd rommeltje, voorzover dat kan.
Het blijft maar fris, maar toch vond ik vanmiddag na een wandelingetje een lekker plekje uit de wind, in de zon, waar het goed toeven was.
Dat vond deze vlinder ook, hij kwam telkens weer naast me zitten.
Een lekker rustig aan dagje zodoende.
Het was echt weer voor een ritje met de Spit bedachten we gisteren al, dus we besloten eens in 'de zak' te gaan kijken, waar de fruitbomen inmiddels wel uitgebloeid zijn, maar het fluitenkruid en de meidoorns er natuurlijk net als hier prachtig bij staan.
En we hadden een doel, want ik zou de stek bij John ophalen, die welliswaar niet thuis was, maar hij zou hem bij de deur zetten.
"Kijk! Een PZEMkotje", riep ik. Joop reed gewoon door, want die wist niet zo gauw de bedoeling, maar PZEM kotjes moeten nu eenmaal even op de foto voor Sjoerd.
Deze staat in 's Heerenhoek, op de terugweg kwamen we er weer voorbij.
Toen ik de stek thuis uit de auto haalde zag ik dat er als verrassing twee lekkere plakjes cake bij zaten, die smaakten prima bij de koffie en daarvan wil ik ook wel een recept.
Webloggen is toch zo leuk!
Met mijn gescharrel tussen de struiken heb ik gisteren alweer een paar erg kriebelende beten opgelopen, deze keer op de maagstreek... Volgens Joop vallen ze in mijn decolleté. Nu kan je als steekbeesje natuurlijk moeilijk om mijn deceolleté heen, maar om er dan gelijk maar op los te gaan prikken...
Ik heb geen idee hoe ze eruit zien. In elk geval niet zoals op de foto's, dat zijn vliegen, de steekbeesjes zijn veel kleiner en ik denk dat ze vooral in de liguster zitten, of zo...
Uit voorzorg heb ik me vanmorgen lekker ingepakt, dichtgeritst tot onder de kin, sokken over de broek, werkhandschoenen aan, dat is ook allemaal goed voor de spieren die blijven dan lekker warm.
Na een uurtje of drie vond ik het weer welletjes, de tijd vliegt als je zo bezig bent en gelukkig houdt de kerkklok (en Didi) me op de hoogte.
Daarna weer een rondje. En vanavond gebakken kabeljauw met boontjes van de Zeeuwse Kers, die zijn zo lekker!
Het fluitekruid is nu zo ongeveer wel op z'n mooist. Het gaat wel weer erg snel allemaal, maar o o o wat is het lekker buiten en mooi overal.
Ik ben inmiddels zo stijf als een plank. Zolang ik bezig ben is er niets aan de hand maar owee na een kwartiertje thee drinken, dan voel ik goed wat voor spieren je bij kromstaan, hurken, spitten en harken gebruikt.
Dat is natuurlijk alleen maar goed voor me en wandelen doe ik op het gemak.
Af en toe even stilstaan, een fotootje maken en in de verte turen.
Heb ik hier nou een vliegende vis gevangen?
Vanmorgen na de koffie gelijk lekker de tuin weer in, zeker met dit weer vind ik het heerlijk om een beetje te rommelen en kan dan ook bijna niet ophouden. Maar zo rond een uur of twaalf begint Didi toch de eerste tekenen van ongeduldig zijn te vertonen en verdwijnt geen moment uit mijn, of eigenlijk ik uit haar gezichtsveld.
Maar ik moest wachten op een pakjesophaaldienst en zeker als je wacht duurt het dubbel zo lang, dus ik belde eens met UPS of het toch wel vandaag was dat ze zouden komen en ja hoor dat was zo. Even later belt de chauffeur of het ook morgen kon, want hij had een spoedje. Geen probleem en we riepen 'tot morgen'. Zo konden Didi en ik eindelijk de deur uit voor een wandelingetje.
Ik was nog geen kwartier onderweg toen de UPS chauffeur alweer belde, hij stond voor de deur, ik was niet thuis... nee we hadden toch morgen afgesproken? Ja maar, hij had zijn spoedje afgezegd en was toch maar gekomen... Gelukkig kon ik Joop even inschakelen en kon hij even wachten. Wat een gedoe weer, maar gelukkig kwam het allemaal goed.
Op onze wandeling kwam ik een polletje komkommerkruid tegen, ik vind het mooi. Een paar jaar geleden heb ik het al eens meegenomen uit de berm ergens, maar ik lees ook net dat het maar eenjarig is en misschien heb ik de goede grond niet. Eens kijken of ik zaad van deze mee kan nemen.
O ja en hoe heet dat spul van de bovenste foto nu ook alweer...
De gong heeft ook zijn plek gevonden in de kersenboom, daar hing er al eerder eentje maar die was stuk, het is er een mooie plek voor.
Het was een heerlijke zondag met mooi weer zodat het lekker was om een beetje in de tuin te scharrelen en af en toe eens bij de kikkers te kijken die druk kwaakten maar soms ook rustig op een waterlelieblad zaten te zonnen.
Vanmiddag wandelden we een rondje en daarna zat ik lekker in de zon en omdat ik natuurlijk niet hoefde te koken aten we wat tapas bij Zee en Meer.
Wat zal ik morgen weer eens gaan doen.
De uil fladderde wat en streek neer bij de pas gebouwde rozenboog. Zo heeft hij goed overzicht over een groot deel van de tuin en geeft tegelijkertijd de afslag aan.
En aan de andere kant groeien de rozen hem tegemoet.
De wind had het niet goed begrepen en waaide flink door, maar gelukkig ook weer niet zo hard dat al het nog jonge groen van de bomen waait. We hebben lekker gewandeld.
Morgen moederdag. Een roosje in de knop voor die van mij, want natuurlijk is ze nooit uit mijn gedachten.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 3529-3536 van 7990 |
Volgende Pagina »
